Δυο εβδομάδες τώρα άρχισε μια αποξυλαγγουροποίηση. Οι συγκυρίες είναι έτσι που προς το παρόν δεν μπορούμε να βρεθούμε. Κάτι οι εντάσεις που έχει με τον σύντροφο του, κάτι η καινούργια του δουλειά, κάτι ότι είναι και κάπως αργόστροφος να την η σαλάτα της αποξυλαγγουροποίησης.
Γεγονός είναι ότι ακόμα δεν ξέρω κατά πόσο το Ξυλάγγουρο θέλει το ίδιο από μένα όπως εγώ από αυτόν, βασικά αν έχει την ίδια καύλα με μένα όπως εγώ γι αυτόν. Προσπαθώ να με πείσω πως έτσι είναι αλλά αν αληθεύει η όχι μόνο το Ξυλάγγουρο το ξέρει. Έτσι η απουσία του έκανε τον πόθο μου ακόμη μεγαλύτερο, δηλαδή η κατάσταση στο κεφάλι μου αλλά και στο κορμί μου έγινε αφόρητη.
Έχω πάθει εγκεφαλικό και σεξουαλικό τραλαλά γιατί από τον τότε που γεύτηκα ξυλάγγουρο δεν θέλω τίποτα η σχεδόν τίποτα άλλο στο διαιτολόγιο μου έκτος από το ζαρζαβατικό. Η απουσία του όμως με έχει στείλει, η αποτοξίνωση είναι πολύ άσχημη.
Έβαλα σε ισχύ το σχέδιο Β, δηλαδή ξέσκισμα με άλλους για να κατευνάσω τον εθισμό μου. Όταν όμως αναζητείς κάτι τόσο έντονα, τόσο παθιασμένα συνήθως πετυχαίνεις μόνο το αντίθετο αποτέλεσμα. Αυτή η άποψη είναι κάπως μοιρολατρική είναι όμως κι εμπειρικά αποδεδειγμένη. Μπήκα στην λαίλαπα της αναζήτησης προσωρινής ικανοποίησης για να ξεχάσω προσωρινά το Ξυλάγγουρο. Όσο αναζητούσα τόσο δεν έβρισκα. Μοιρολατρικό η όχι αυτό ήταν γεγονός.
Ψυχες και σωματα, οι αναζητησεις μου στους ερωτες της νυκτας, στα ανωνυμα σωματα, οι περιπετειες μου οι τραγελαφικες, οι μεγαλες και οι παροδικες μου αγαπες. Ολα μια αναζητηση στην αβυσσο του εγω, στο καθε μερα, μια αναζητηση για απαντησεις στα μεγαλα ερωτηματικα, δεν υπαρχουν απαντησεις, μονο μια πορεια που με δοκιμαζει, που με ωριμαζει, που με βαζει σε νεες δοκιμασιες και μου δημιουργει περισσοτερες ερωτησεις παρα που μου δινει απαντησεις.