Αναγνώστες

Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2007

Συμβιβασμός Δεκαέξι

Η τελευταία καταχώρηση για το 2007.

¨Είμαι κάτω¨ , μου έστειλε μήνυμα.

Δεν απάντησα, αλλά πήρα τα κλειδιά και κατέβηκα τις σκάλες απ’ τον πρώτο, πήγα στο γκαράζ και του άνοιξα από την είσοδο του παραδιπλανου κτιρίου. Με χαιρέτισε χαμογελώντας. Αυτό ήταν. Δεν ανταλλάξαμε ποτέ σωστή κουβέντα.
Άνοιξα την αποθήκη στο υπόγειο, άναψα το φως του χώρου δίπλα από την αποθήκη που ήταν για να στεγνώνουν οι μπουγάδες, έτσι ώστε να μπαίνει μέσα στην σκοτεινή αποθήκη λίγο διακριτικό φως, έκλεισα την πόρτα βάζοντας ένα εμπόδιο για να μην ανοίγει και αρχίσαμε…

Έβγαλε με ταχύτητα αστραπή το πουκάμισο του, ακολούθησε το παντελόνι του και στάθηκε μπροστά μου ολόγυμνος με στύση φουλ του άσσου.
Στην ιδία ώρα είχα βγάλει την φόρμα γυμναστικής που φορούσα, πέταξα το μπλουζάκι μου από πάνω μου και με στύση βιαγκρας έπεσα στα γόνατα για να αρχίσω αφοσιωμένα την δουλειά μου.


Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2007

Αναλογισμός κι' απολογισμός

ΠΡΟΣΟΧΗ: Η επόμενη παράγραφος είναι μόνο μια πρόταση με διακόσιες δεκατρείς λέξεις, μην χαθεί κανείς στο βαθύ της νόημα…

Με βασάνιζε πολύ το γεγονός ότι πάνω από δυο εβδομάδες δεν εκφράστηκα μπλοκικώς. Είναι το Peer group pressure, είναι οι τύψεις συνείδησης απέναντι στο μπλοκ μου, είναι το άγχος μην χάσω την κούρσα αναγνώρισης, δεν έχω ιδέα, πάντως τώρα είναι έξη το πρωί, δεν μπορούσα να κλείσω να κλείσω μάτι όλο το βράδυ, μάλλον θα 'ναι λόγω αυγολέμονης που έκανα και κατάπια στις έντεκα το βράδυ (που μου βγήκε κολυμπούσα ομελέτα, ρε γαμωτο μου να μεν καταφέρω μια φορά να κάμω αφκολέμονη τζιαι να φκει ενταξει, τζειντα μαλακισμενα τα αφκα κοφκουν μου κάθε φορά, που να τους κοπεί τζαι να τους μείνει, που εν η μάνα μου η καλαμαρου που εισήγαγε την αφκολεμονη στην Κύπρο στις αρχές του εξήντα τζιαι εν της έκοψαν ποττε τα αφκα;) σε συνδυασμό με την σοκολάτα που ακολούθησε και τις τύψεις μετά για τις θερμίδες παρά τα κσενικαλ που κατάπια και του ροχαλητού του δικού μου, που παρόλο που τον εσουζα τζαι τάραξα τον εν επήρε χαμπάρι έτσι χαπακωμενος που ήταν και έτσι αναγκάστηκα ο κακομαζαλος που τις πέντε να σηκωστω, να παίξω με τον σσιλλο που αυτομόλησε μες το καλάθι του τζαι μετά που στριφογύρισμα πας τον καναπέ για μίση ώρα αποφάσισα να κάτσω μπροστά στο τριών μηνών Toshiba μου τζαι να γράψω ότι έχω μες τον νου μου.



Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2007

Χριστουγεννιάτικος Αφορισμός

Ομοφυλοφιλία
«Δεν είμαστε εναντίον της ομοφυλοφιλίας. Θέλει κάποιος να είναι ομοφυλόφιλος, δουλειά δική του. Εμείς, όμως, θα συμβουλεύαμε τα άτομα αυτά να μην μπαίνουν στην αμαρτία, γιατί η ομοφυλοφιλία είναι αμαρτία και την έχει καταδικάσει η Εκκλησία», ξεκαθαρίζει ο Αρχιεπίσκοπος. Τη χαρακτηρίζει καταρράκωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, όταν μάλιστα κάποιος, όπως λέγει, θέλει να ενοχλήσει κι άλλα παιδιά και να τα παρασύρει στην ομοφυλοφιλία. Επίσης ξεκαθαρίζει ότι η Εκκλησία δεν επιτρέπει σε τέτοια άτομα να χειροτονούνται. Μπορούν, όμως, λέει ο Αρχιεπίσκοπος, να πηγαίνουν στα μοναστήρια, τα οποία λειτουργούν ως θεραπευτήρια. Κληθείς να απαντήσει τι θα έπραττε η Εκκλησία σε περίπτωση που η Ευρωπαϊκή Ένωση νομιμοποιούσε το γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων, ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος ήταν σαφής: «Δεν μπορούμε ποτέ να δεχθούμε το γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων. Είναι ένας εξευτελισμός και τέτοιον εξευτελισμό η Εκκλησία δεν θα τον υιοθετήσει».
(από: Σημερινη)


Χμμμ…έχω μπει σε σκέψεις. Και με ανησυχεί γιατί προσπαθώ πολύ να σταματώ να σκέφτομαι ειδικά όταν πρόκειται για θέματα θιγμένα από ανεγκέφαλους, σωματικά ασθενείς και πνευματικά ανεξέλικτους ανθρώπους η καλύτερα ανθρωποειδή όπως καλή ώρα ο μουσάτος δήθεν αρχιεπίσκοπος της μπανανoδημοκρατίας της Κύπρου (όπως λέει καλή του ώρα ο φίλος BRC).

Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2007

Τα ζώδια...

Ακόμα μια αναδημοσιευση από το Σε είδα την οποία βρήκα απλά απολαυστικότατη...Και προκαλώ όλους εσάς που επικοινωνείτε μαζί μου εδώ στο μπλοκ να ανακοινώσετε το ζώδιο σας για να ξέρω με ποιούς έχω να κάνω.

Κριός:
Μεγάλος καραγκιόζης. Νομίζει πως όλες του τη πέφτουν. Τεράστιος ατζαμής. Θα αναγνωρίσετε το αυτοκίνητο του στο parking από τα πολλά τρακαρίσματα. Παρκάρετε σε απόσταση ασφαλείας. Όταν κολλήσει ο υπολογιστής βρίζει, χτυπάει το ποντίκι σα χταπόδι και ρίχνει σφαλιάρες στο σκληρό δίσκο. Αν δεν έχει διαπράξει εγκλημα μέχρι τα 65 του θα βγει στη σύνταξη κανονικά. Η γυναίκα Κριός αργά ή γρήγορα θα κοιμηθεί με όλα τα αρσενικά του γραφείου.

Ταύρος: Το μεγάλο βόδι του ζωδιακού κύκλου. Η ζωή του συνοψίζεται στο τρίπτυχο μαμ κακά και νάνι. Δουλεύει σαν είλωτας αλλά αργεί πολύ να πάρει προαγωγή. Στην πραγματικότητα μπορεί να μη πάρει ποτέ γιατί είναι βραδύστροφος και ανίκανος να σκεφτεί μία έξυπνη ιδέα. Η γυναίκα Ταύρος, είναι συνήθως μία νταρντάνα που θα σας ξεπαραδιάσει προτού πείτε κίμινο.

Δίδυμος: Φανερή ή κρυφή αδερφή. Στα κέφια του θυμίζει πολύ Τάκη Ζαχαράτο και Γιώργο Μαρίνο, που είναι και ομοζώδιοι. Στις κακές του υστεριάζει και κουτσομπολεύει τους πάντες και τα πάντα. Το ρουζ που βρήκατε στις ανδρικές τουαλέτες είναι δικό του. Οι γυναίκες Δίδυμοι αν εξασκούν οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα εκτός από το "αρχαιότερο", απλά χαραμίζονται.

Καρκίνος: Ο μπουχέσας. Του αρέσει να κλαίγεται που κανείς δεν αναγνωρίζει την αξία του. Στην πραγματικότητα δεν είναι ικανός ούτε να δέσει τα κορδόνια του. Είναι αρχιτσιγκούνης γι΄αυτό φυλάξτε τα τσιγάρα σας και μην τον υπολογίζεται στην απεργία. Φυσικά δε θα χάσει το ημερομίσθιο. Ομοίως και η γυναίκα Καρκίνος.

Λέων: Τεράστιο ψώνιο. Έχει άποψη για τα πάντα και πιστεύει πως είναι γεννημένος ηγέτης. Στην πραγματικότητα είναι ανυπόφορος αυταρχικός σπασαρχίδας που όλοι θα ήθελαν να δουν το αλαζονικό κεφάλι του στη λαιμητόμο.Η γυναίκα Λέων είναι εγωπαθείς, σκύλες. Αν την έχετε προϊστάμενη αλλάξτε δουλειά.

Παρθένος: Το κατιναριό του ζωδιακού. Υποχόνδριες, υστερικές μυξο-παρθένες. Το τρίπτυχο της ζωής τους είναι πατρίς-θρησκεία-οικογένεια. Είναι αγράμματες και σχολαστικές. Η ιδανική θέση γι΄αυτές είναι καθαρίστριες. Ο άνδρας Παρθένος, αν δεν είναι gay, είναι αιώνιος βουτυρομπεμπές. Παρακολουθείστε πόσες φορές τηλεφωνεί στην μητέρα του αποκαλώντας τη "μαμάκα".

Ζυγός: Ο μαλακοπίτουρας. Παλιμπαιδίζει μέχρι τα βαθιά γεράματα και αν καμιά δεν είναι σαν τη μαμά του. Δειλός και μεγάλος χέστης, μη του αναθέσετε ποτέ δύσκολη εργασία. Απλά δε θα τα καταφέρει. Η γυναίκα Ζυγός ειναι χαζοβιόλα και βάφεται εφτά φορές τη μέρα.

Σκορπιός: Ανώμαλος και διαστροφικός. Είναι πιθανό να έχει εξώγαμα και να δέρνει τη γυναίκα του. Αν δεν κατηγορηθεί για βιασμό, παιδεραστία ή έστω σεξουαλική παρενόχληση, θα βγει στην σύνταξη σαν κύριος. Κινδυνεύει όμως από ομαδικό λιντσάρισμα γιατί όλοι τον μισούν στο γραφείο. Είναι ύπουλος, γλείφτης και σπιούνος του αφεντικού. Η γυναίκα Σκορπιός έχει δονητές και μαστίγια στη τσάντα της.

Τοξότης: Αλκοολικός, αποτυχημένος, τον έχει παρατήσει η γυναίκα του, είναι χωμένος στα χρέη αλλά παρόλαυτα δηλώνει αισιόδοξος και έχει πάντα διάθεση για φιλοσοφικές συζητήσεις. Αν δεν τον έχουν απολύσει ως τα 40 του σημαίνει πως το αφεντικό είναι καλός άνθρωπος. Οι γυναίκες Τοξότες είναι μυθομανείς και ανεπρόκοπες.

Αιγόκερως: Καρμίρης, εθνικιστής και κορόιδο. Τα δίνει όλα στη δουλειά αλλά σπάνια καταφέρνει να φτάσει στην κορυφή. Είναι γιατί δεν έχει συνείδηση της βλακείας του. Προικοθήρας και άξεστος. Οι γυναίκες Αιγόκεροι είναι ανοργασμικές και φιλάργυρες.

Υδροχόος: Ψυχοπαθείς. Μόνο αυτοί καταλαβαίνουν τι λένε. Τραυλίζουν και παίζουν κρυφά Nintendo. Γεννημένοι πρωτοπόροι, είναι οι πρώτοι που θα απολυθούν από το γραφείο. Νομίζουν πως το σεξ είναι πρωτεύουσα της Μαλαισίας. Οι γυναίκες δεν έχουν καμιά διαφορά.

Ιχθείς: Οι χειρότεροι όλων. Μισούν όλο τον κόσμο γιατί δε τους δίνει σημασία. Στην πραγματικότητα δεν αξίζουν καμια σημασία γιατί είναι άχρηστα σκουπίδια που κλάφθηκαν για να τους προσλάβει το αφεντικό και κάθε βράδυ προσεύχονται να πάθετε κακό. Αν τους εμπιστευθείτε μυστικό θα σας απειλούν μια ζωή πως θα το διαδώσουν. Οι γυναίκες είναι ακόμα χειρότερες από τους άνδρες.Αν θελήσετε να τους χαστουκίσετε, κάντε το. Θα ανακηρυχθείτε ο ήρωας του γραφείου.
Λεξεις-Κλειδια: , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2007

Οι 13 πιο ηλιθιες ερωτησεις...

Αυτο επρεπε να το αναδημοσιευσω..απο το Σε ειδα

01. Γυρίζεις σπίτι κατάκοπος και σου λένε: - Ήρθες;
(Όχι έρχομαι σε 10 λεπτά!)

02. Σε παίρνουν τηλέφωνο στο σταθερό: - Έλα ρε σπίτι είσαι;
( Όχι, είμαι στο χωράφι κι έχω κάνει εκτροπή!)

03. Σε καφετέρια: - Ένα frappe γλυκό, χωρίς.

- Χωρίς γάλα;
(Όχι, χωρίς καλαμάκι!)

04. Συναντιέσαι με ένα φίλο: - Έλα ρε που είσαι;
(Στην απέναντι γωνία!)

05. Ανάβεις στο θερμοσίφωνο: - Θα κάνεις μπάνιο;
(Όχι το άναψα για να καίει ρεύμα!)

06. Ντύνεσαι και ετοιμάζεσαι να φύγεις, οπότε ακούς: - θα βγεις;

( Όχι, προβάρω ρούχα!)

07. Τρως το φαΐ, ζητάς δεύτερο πιάτο και σου λένε: - Σ' άρεσε;
(Όχι, αλλά μη σε προσβάλω!)

08. Λες στον άλλο ότι βρήκες κοπέλα και σου λέει: - Καλή είναι;

(Όχι αλλά μια ψυχή που είναι να βγει...)

09. Έρχεται ο υδραυλικός σπίτι και ο ιδιοκτήτης τον ρωτάει: - Ήρθατε για τη
βρύση;

(Όχι! Ν' αλλάξω μια λάμπα & να κρεμάσεω και τις κουρτίνες!)

10. Δώδεκα τη νύχτα, βάζεις πιτζάμες, λες καληνύχτα και πας στο δωμάτιό σου
οπότε σε ρωτάνε:
- Πας για ύπνο;

(Όχι πάω να ρίξω μπετά σε μια οικοδομή!)

11. Κάθεσαι σε καφετέρια και περνάει γνωστός: - Α, εδώ κάτσατε;
( Όχι, ολογράμματα είμαστε)

12. Πας στο βενζινάδικο, κατεβαίνεις από το αμάξι και ανοίγεις το πορτάκι
της βενζίνης:

- Βενζίνη θέλεις;
(Όχι, να του βάλω πορτοκαλάδα).

13. Καλείς κλειδαρά, έρχεται μετά από 40 λεπτά και σε βρίσκει από έξω: -
Κλειδώθηκες από έξω;

( Όχι, απλά βρίσκω εναλλακτικούς τρόπους να ανοίγω πόρτες).

Λεξεις-Κλειδια: , ,

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2007

Η κάθοδος του Ορφέα (2)

[Συνέχεια από το ¨Η κάθοδος του Ορφέα (1)¨]

Πήγαμε στο ιατρείο και καθίσαμε στο δωμάτιο αναμονής κάνοντας ακριβώς αυτό…περιμέναμε. Καθόταν διπλά μου, ένα ζωντανό πτώμα, με το βλέμμα του στο πουθενά. Δεν μιλούσε, δεν έκανε τίποτα, ήταν απολιθωμένος. Η δύναμη του του επέτρεπε μονό να κρατεί το χέρι μου σφικτά.

Η επίσκεψη…

Ξαφνιάστηκα όταν τον είδα μπροστά μου από το πουθενά. Δεν περίμενα να τον συναντήσω, πάει καιρός που μιλήσαμε για τελευταία φορά, θα’ ναι δεν θα’ ναι τρεις μήνες. Και τον είδα για τελευταία φορά τον περασμένο Γενναρη στο καινούργιο του σπίτι με την καινούργια του γυναίκα και το καινούργιο του παιδί. Όλα ήταν καινούργια στη ζωή του. Όλα εκτός από τον τρόπο που με κοίταζε κάθε φορά που βρισκόμασταν, ακόμα και μετά από είκοσι χρόνια…

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2007

Η κάθοδος του Ορφέα (1)

[Συνέχεια απο το 48 ώρες μάχης στην άβυσσο μιας ψυχής (2)... ]

¨Ο Άδης κυβερνούσε τους νεκρούς, βοηθούμενος από δαίμονες επί των οποίων είχε απόλυτη εξουσία. Απαγόρευε αυστηρά στους υποτελείς του να φύγουν από την περιοχή του και γινόταν πολύ οργισμένος όταν κάποιος προσπαθούσε να φύγει, ή αν κάποιος προσπαθούσε να κλέψει την λεία του.

Εκτός από τον Ηρακλή, οι μόνοι άλλοι ζωντανοί άνθρωποι που τόλμησαν να εισέλθουν στον κάτω κόσμο ήταν όλοι ήρωες: ο Οδυσσέας, ο Αινείας (συνοδευόμενος από την Σίβυλλα), ο Ορφέας και ο Θησέας. Κανείς τους δεν ευχαριστήθηκε ιδιαίτερα από ό,τι είδαν στο βασίλειο των νεκρών. Συγκεκριμένα, ο ήρωας του Τρωϊκού πολέμου Αχιλλέας, τον οποίο ο Οδυσσέας συνάντησε στον Άδη είπε:
"Μη μου μιλάς καταπραϋντικά για τον θάνατο, ένδοξε Οδυσσέα. Θα προτιμούσα να υπηρετώ ως μισθοφόρος κάποιου άλλου, παρά να είμαι ο αφέντης των νεκρών που χάθηκαν."
Η πιο διάσημη ιστορία στην οποία πρωταγωνιστεί ο Ορφέας είναι αυτή της συζύγου του Ευρυδίκης. [...]Δραπετεύοντας από τον Αρισταίο, δαγκώθηκε από ένα ερπετό και πέθανε. Αλλόφρων, ο Ορφέας έπαιξε τόσο άσχημα τραγούδια και τραγούδησε τόσο θρηνητικά που όλες οι νύμφες και οι θεοί έκλαψαν και τον συμβούλευσαν. Ο Ορφέας κατέβηκε στον κάτω κόσμο και με τη μουσική του απάλυνε την καρδιά του Άδη και της Περσεφόνης (το μόνο άτομο που τα κατάφερε ποτέ), οι οποίοι συμφώνησαν να επιτρέψουν στην Ευρυδίκη να επιστρέψει μαζί του στη γη. Αλλά η συμφωνία που συνόδευε την απόφαση ήταν πως έπρεπε να περπατά μπροστά από αυτήν και να μην κοιτάξει πίσω μέχρι να φτάσει στον πάνω κόσμο. Μέσα στην αγωνία του αθέτησε την υπόσχεση και η Ευρυδίκη εξαφανίστηκε πάλι από την θέασή του.
Μετά το θάνατο της Ευρυδίκης, ο Ορφέας απαρνήθηκε τον έρωτα των γυναικών και έπαιρνε μόνο άντρες ως εραστές του. Θεωρείται πως είναι αυτός που εισήγαγε τον αντρικό έρωτα στους Θράκες.
Στο τέλος της ζωής του περιφρόνησε την λατρεία όλων των θεών εκτός από του ήλιου, τον οποίο αποκαλούσε Απόλλωνα. Ένα πρωινό ανέβηκε το όρος Παγγαίον (όπου ο Διόνυσος είχε ένα μαντείο) για να χαιρετήσει τον θεό κατά την ανατολή , αλλά σκοτώθηκε από Θρακικές Μαινάδες επειδή δεν τιμούσε τον πρώην προστάτη του, τον Διόνυσο. Είναι σημαντικό πως ο θάνατός του είναι ανάλογος με το θάνατο του Διονύσου.
Ο Οβίδιος (Μεταμορφώσεις XI) επίσης αφηγείται πως οι Θρακικές Μαινάδες, ακόλουθοι του Διονύσου, περιφρονημένες από τον Ορφέα, αρχικά του έριξαν ραβδιά και πέτρες ενώ έπαιζε, αλλά η μουσική του ήταν τόσο όμορφη που ακόμα και οι πέτρες και τα κλαδιά αρνιόντουσαν να τον χτυπήσουν. Εξαγριωμένες, οι Μαινάδες τον έσκισαν σε κομμάτια κατά τη φρενίτιδα των Βακχικών τους οργίων. Μεσαιωνικές παραδόσεις έχουν μια άλλη προσθήκη: στο σχέδιο του Albrecht Durer η κορδέλα ψηλά στο δέντρο αναφέρει: Orfeus der erst puseran (Ορφέας, ο πρώτος σοδομίτης).
Το κεφάλι και η λύρα του, ακόμα τραγουδώντας θρηνητικά τραγούδια, επέπλευσαν στον Έβρο ως την Μεσογειακή ακτή. Εκεί, οι άνεμοι και τα κύματα τα μετέφεραν στην Λεσβιακή ακτή, όπου οι κάτοικοι έθαψαν το κεφάλι του και ένας ναός κατασκευάστηκε προς τιμή του κοντά στην Άντισσα. Η λύρα μεταφέρθηκε στον ουρανό από τις Μούσες, και τοποθετήθηκε ανάμεσα στα αστέρια. Οι Μούσες συνέλεξαν και τα κομμάτια του κορμιού του και τα έθαψαν κάτω από τον Όλυμπο, όπου τα αηδόνια κελαηδούσαν πάνω από τον τάφο του. Η ψυχή του επέστρεψε στον κάτω κόσμο, όπου επανενώθηκε τελικά με την αγαπημένη του Ευρυδίκη.¨

Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2007

100 πράγματα που μου στοιχίζουν ενέργεια…

1. Η επαγγελματική μου στασιμότητα
2. Η επαγγελματική μου αποτυχία
3. Να είμαι ο τελευταίος στην αλυσίδα της επαγγελματικής επιτυχίας
4. Να δουλεύω με ανεγκέφαλους
5. Να δουλεύω με άτομα που έχουν υποδεέστερη παιδεία από εμένα
6. Να δουλεύω με άτομα που έχουν λιγότερο επίπεδο από το δικό μου
7. Το χαμηλότατο εισόδημα μου
8. Η έλλειψη επαγγελματικών ευκαιριών
9. Η παραγνώριση των επαγγελματικών μου προσόντων
10. Η παραγνώριση των ακαδημαϊκών μου προσόντων

11. Η παραγνώριση της επαγγελματικής μου πείρας
12. Η επαναλαμβανομένη επαγγελματική αστάθεια
13. Η επαναλαμβανόμενη επαγγελματική αβεβαιότητα
14. Οι άμεσες συγκρούσεις με διευθυντές τμημάτων η άλλους εργαζόμενους εμπορικών κέντρων
15. Οι έμμεσες συγκρούσεις με διευθυντές τμημάτων η άλλους εργαζόμενους εμπορικών κέντρων
16. Το γεγονός ότι ημιμαθείς και άσχετοι κάνουν καριέρα κι’ εγώ έμεινα κολλημένος
17. Η ασυγύριστη ντουλάπα των ρούχων
18. Η καμπίνα του ντους που είναι διαλυμένη
19. Η έλλειψη χώρου στην κουζίνα
20. Η έλλειψη περισσότερων δωματίων στο σπίτι
21. Το μικρό μπαλκόνι
22. Το πολύ μικρό ψυγείο
23. Τα άβολα έπιπλα
24. Τα ανακατεμένα καλώδια στις γωνίες
25. Τα ασυγύριστα συρτάρια
26. Τα ασυγύριστα ντουλάπια του μπουφέ
27. Η ασυγύριστη βιβλιοθήκη
28. Το έπιπλο της βιβλιοθήκης
29. Η έλλειψη παπουτσοθηκης
30. Το μόνιμο χαρτολοι και παράταξη αντικειμένων στο τραπέζι του σαλονιού
31. Η μόνιμη παράταξη πραγμάτων στο κομοδίνο της εισόδου
32. Η έλλειψη όμορφης γκαρνταρόμπας στην είσοδο
33. Το μισοδιαλυμενο κρεβάτι
34. Το διαλυμένο και άβολο στρώμα
35. Η στενόχωρη ντουλάπα ρούχων
36. Η διαλυμένη ντουλάπα του συντρόφου μου
37. Η διαλυμένη σιδερώστρα
38. Το χρώμα στους τοίχους του υπνοδωματίου
39. Η έλλειψη βολικών και χρησίμων επίπλων
40. Οι βρύσες που στάζουν
41. Γνωστοί που προσπαθούν να μου μεταδώσουν την βαριεστιμάρα τους
42. Γνωστοί που δεν κάνουν καμία προσπάθεια να με καταλάβουν
43. Γνωστοί που απορροφούν την ενεργεία μου για να ανακουφιστούν αλλά δεν μου δίνουν ενέργεια πίσω
44. Η έλλειψη φίλων στην Γερμανία
45. Η απουσία των αγαπημένων μου γνωστών από την Γερμανία
46. Φίλοι που με έχουν ξεχάσει
47. Γνωστοί που γίνονται φορτικοί
48. Η αιωνία μιζέρια της μάνας μου
49. Η αιωνία μελαγχολία της μάνας μου
50. Η αιωνία προσπάθεια της μάνας μου να επιβάλλει τον τρόπο σκέψεως της
51. Η έμμονη ιδέα καταδίωξης του αδελφού μου
52. Οι έμμονες ιδέες του αδελφού μου
53. Η ξεροκεφαλιά του αδελφού μου
54. Η εκούσια κοινωνική απομόνωση της οικογένειας μου
55. Η αδράνεια του αδελφού μου
56. Η έλλειψη αυτοπεποίθησης του αδελφού μου
57. Η απόρριψη του συντρόφου μου από την οικογένεια μου
58. Η προσπάθεια της μάνας μου να μου δημιουργεί για όλα τα θέματα ενοχές
59. Οι τρίχες του σκύλου στο πάτωμα κάθε μέρα
60. Η μυρωδιά του σκύλου
61. Το μαδημένο και βρώμικο στρώμα του σκύλου
62. Ο θόρυβος που κάνουν τα νύχια του στο πάτωμα όταν περπατά
63. Το σαλιάρισμα του όταν μυριστεί φαγητό
64. Τα λίγα μαλλιά μου
65. Η μεγάλη μου μύτη
66. Όταν σκέφτομαι το μέγεθος του πέους μου
67. Το ότι δεν έχω κάψει όλο το σωματικό λίπος που θα ήθελα (αν και έχω μόνο 8,5%)
68. Η έλλειψη καινούργιας προσωπικής γκαρνταρόμπας
69. Η μόνιμη απενταρία μου
70. Η μόνιμη φτώχια μου
71. Τα μόνιμα χρέη μου
72. Που δεν έχω οικονομική ασφάλεια για το μέλλον
73. Που δεν έχω δικό μου σπίτι
74. Ο μονόδρομος της προσωπικής μου ζωής
75. Το συνεχές συναισθηματικό κενό που νιώθω
76. Η έλλειψη σταθερής σεξουαλικής ικανοποίησης
77. Η παρουσία του συντρόφου μου
78. Η πίεση που νιώθω με την συμβίωση
79. Η αναβλητικότητα μου
80. Ο εθισμός στο αλκοόλ του συντρόφου μου
81. Ο εθισμός στα ψυχοφάρμακα του συντρόφου μου
82. Η έλλειψη πνευματικής επικοινωνίας με τον σύντροφο μου
83. Η έλλειψη κοινών ενδιαφερόντων με τον σύντροφο μου
84. Η εξάρτηση του συντρόφου μου από μένα
85. Η ζωή μου στην Γερμανία
86. Το ότι δεν ζω καθημερινά την σεξουαλική μου όρεξη
87. Η έντονη μου επιθυμία να αποκτήσω τέλειο σώμα
88. Ο εξαναγκασμός να πηγαίνω τέσσερις φορές την εβδομάδα στο γυμναστήριο
89. Οι κύκλοι της κατάθλιψης
90. Οι φοβίες
91. Το άγχος για το μέλλον
92. Η αβεβαιότητα του μέλλοντος
93. Οι σκέψεις των λαθών του παρελθόντος
94. Που δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ με την ζωγραφική
95. Που δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ με την φωτογραφία
96. Που έχω άγχος για τα γηρατειά
97. Που έχω άγχος να μην αρέσω
98. Η μόνιμη βρωμιά του αυτοκίνητου
99. Η θαμπή του μπογιά
100. Τα ξεθωριασμένα καθίσματα του αυτοκίνητου

Λεξεις-Κλειδια: , , , ,

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2007

Σύντομη συνάντηση

Ολόφρεσκος απ’ το πρωινό ξύπνημα, ξυρισμένος και λάμποντας (γιατί δεν ξέρω ούτε εγώ) μπήκα στο Media Markt κουβαλώντας τα πράγματα της δουλειάς. Χαιρέτισα τους ήδη πολύ γνωστούς με την είσοδο μου και κατευθύνθηκα στον χώρο όπου θα έκανα την δουλειά μου. Μπαίνοντας μέσα τον είδα να στέκεται και να κάνει προώθηση του δικού του προϊόντος. Αρχικά δεν τον συνειδητοποίησα, ήταν ακόμα ένας καινούργιος προωθητής, όπως οι αμέτρητοι που κυκλοφορούν αυτή την εποχή πριν από τα Χριστούγεννα, είναι η χρυσή εποχή για τους ελεύθερους επαγγελματίες με λίγη κούραση να κερδίσουν πολλά λεφτά πριν αρχίσει η τρύπα μετά τις γιορτές.

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2007

Αποτοξίνωση…(1)

Μετά από πολλή σκέψη και αμφιβολία, αλλά και έλλειψη ικανότητας εισπνοής οξυγόνου κατά την διάρκεια της προπόνησης αποφάσισα σήμερα να αρχίσω να κόβω το κάπνισμα.
Αλλά επειδή είμαι μεγάλος δέκτης εθισμού και γενικά εύκολο θύμα δεν το κόβω με τον μπαμ και κάτω αλλά αποφάσισα να πάρω το καινούργιο θαυματουργό χάπι ονόματι Champix. Είναι, λένε όπως και ο γιατρός μου λέει επίσης, το μοναδικό που φέρνει επιτυχία. Έκανα σχετική έρευνα στο Internet και όντως είναι αλήθεια αν εξαιρέσουμε κάποιες αυτοκτονίες και κάποιες εμφανίσεις ψυχώσεων σε ορισμένους. Αλλά αυτά συμβαίνουν στους άλλους και ποτέ σε μένα. Πάντως είναι μισή ώρα που πήρα το χάπι και νομίζω ότι άρχισα να έχω συμπτώματα ψύχωσης…

Πάω λοιπόν τώρα στο γυμναστήριο να εξαντληθώ για να μην σκέφτομαι οτιδήποτε αρνητικό. Είμαι περίεργος να δω αν θα καταφέρω να το κόψω το ρημάδι. Τρεις μήνες πρέπει να κρατήσει η θεραπεία και τις πρώτες δυο εβδομάδες επιτρέπεται και το κάπνισμα. Ευτυχώς ο γιατρός είχε δείγματα του χαπιού σε ποσότητα δυο εβδομάδων και έτσι δεν χρειάστηκε να ξοδευτώ σήμερα. Πάντως αν τα καταφέρω να το κόψω και παράλληλα δεν πάθω τίποτε κακό και δεν βάλω και βάρος (που είναι ο φόβος και ο τρόμος μου – βάρος ίσον διαρκής αγαμία, δηλαδή σίγουρη αυτοκτονία) θα πάω οπωσδήποτε διακοπές με τα λεφτά που θα έχω εξοικονομήσει μέσα σε τρεις μήνες..

Πάω λοιπόν για εξόντωση στο γυμναστήριο.
Λεξεις-Κλειδια: , , , , , , , , , ,

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2007

48 ώρες μάχης με την άβυσσο μια ψυχής (2)

Συνέχεια απο το 48 ώρες μάχης με την άβυσσο μια ψυχής (1)

Το δράμα έκλεισε σαράντα-οκτώ ώρες ζωής. Ήμουν ήδη στη δουλειά και τα τηλεφωνήματα από τους γνωστούς του με είχαν φέρει σε κατάσταση πανικού. Προσπαθούσα να κλέψω λίγα λεπτά για να πάρω τηλέφωνο τα νοσοκομεία σβάρνα και τον γιατρό του για ανακαλύψω που βρισκόταν. Τόσο άσχημα δεν ήταν ποτέ. Ήταν δύσκολος άνθρωπος και το ήξερα αλλά τόσο ψυχικό ράκος από τότε που έπαθε την διάτρηση στομάχου δεν υπήρξε ποτέ. Οι προσπάθειες μου ήταν ματαίες. Κανένα νοσοκομείο δεν είχε είσοδο ασθενή με το όνομα του. Άρχισα για πρώτη φορά μετά από σαράντα-οκτώ ώρες να ανησυχώ αλλά ήμουν παράλληλα σίγουρος ότι δεν είχε φτάσει στο σημείο ακόμα να κάνει κακό στον εαυτό του. Τον ήξερα καλά. Όλες οι προσπάθειες εικονικών αυτοκτονιών ήταν μόνο και μόνο μια έμμεση κραυγή για βοήθεια, για βοήθεια που αρνιόταν να αποδεκτή. Το έργο επαναλαμβανόταν για πολλοστή φορά.

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2007

Εγώ, ο ηλίθιος (2)

Απ'τον Απριλιο 2006

Κάπνιζε αποκλειστικά τσιγάρα μέντας, του άρεσαν τα
Golden Girls και έβρισκε το Sex and the City ανιαρό. Δεν μιλούσε πολύ και εναντιωνόταν σε κάθε ερώτηση εκτός της προοπτικής του θέματος, δηλαδή σεξ.

Ήταν κρύος και κρατούσε απόσταση, πολύ προσεκτικός με όλο του το είναι. Μου έδινε την εντύπωση ότι σκεπτόταν πολύ προσεκτικά πριν κάνει την οποία κίνηση η πριν ξεστομίσει την όποια λέξη. Ακόμα και κατά την διάρκεια της εκσπερμάτωσης είχα την εντύπωση ότι μελετούσε προσεκτικά την διαδικασία πριν την αφήσει να εκδηλωθεί.

Είχε μια μυστηριώδη γοητεία, ήταν αρρενωπός αλλά τον περικύκλωνε μια αύρα ανεπαίσθητης θηλυκότητας που γινόταν τότε μονό αισθητή όταν απρόσεκτα άφηνε για μια στιγμή τον εαυτό του ελεύθερο.

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2007

Ομοφυλόφιλος και Γκέι: Ετυμολογία και Διαφωτισμός

Είμαι ομοφυλόφιλος. Δεν είμαι γκέι (στα ελληνικά δεν υπάρχει ακόμα ο ετυμολογικός διαχωρισμός μεταξύ αυτών των λέξεων, ο ορισμός γκέι συνήθως δίνεται σαν: επίθ. (για χρώματα, διακοσμήσεις κτλ.) χαρωπός, εύθυμο(ς) # ουσ. (για πρόσωπα:) ομοφυλόφιλο άτομο: both he and his sister are gays τόσο αυτός όσο και η αδελφή του είναι ομοφυλόφιλοι). Υπάρχει μια μεγάλη διαφορά σ’αυτους τους ορισμούς.

Έχω σεξουαλικές σχέσεις αποκλειστικά με άντρες. Αυτό σημαίνει ότι είμαι ομοφυλόφιλος. Και σημαίνει μονό αυτό. Αυτό το γεγονός εξ’ορισμου δεν έχει συνέπειες στην πολιτική μου ιδεολογία, στις πολιτικές μου πεποιθήσεις και δραστηριότητες ούτε και στις προτιμήσεις μου στους τομείς της μουσικής, μόδας και λογοτεχνίας. Καμία απολύτως. Το γεγονός ότι έχω σεξουαλικές σχέσεις με άντρες δεν λέει τίποτα για μένα εκτός του ότι έχω σεξουαλικές σχέσεις με άντρες. Η σεξουαλική προτίμηση αναφέρεται στο σεξ. Μόνο. Τελεία.

Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2007

Γιατι πρεπει να γινεις gay...

Χωρις σχολιο...



Λεξεις-Κλειδια: , , , , ,

Μηδενική ανοχή στη διαφορετικότητα και βαθύς συντηρητισμός

Απο τον Φιλελευθερο Online, Σαββατο, 10 Νοεμβριου 2007

Καταθλιπτικά αποτελέσματα για το χαρακτήρα και την κοινωνική συμπεριφορά του Κύπριου, φέρνει στο φως η πρώτη συμμετοχή της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Κοινωνική Έρευνα στην οποία συμμετέχουν 25 χώρες της Ευρώπης και αποτελεί το κορυφαίο ερευνητικό πρόγραμμα επί θεμάτων συγκριτικής πολιτικής και κοινωνιολογίας στον ευρωπαϊκό χώρο. Εθνικός συντονιστής της έρευνας για την Κύπρο είναι το Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου και ο Φιλελεύθερος κατέχει την αποκλειστικότητα δημοσίευσης των αποτελεσμάτων. Ο συντηρητισμός που διέπει την κυπριακή κοινωνία και που αναφέρεται σε ζητήματα όπως οι κοινωνικές σχέσεις και η θρησκεία ενώ είναι αξιοσημείωτο το ουσιαστικό έλλειμμα κοινωνικής συνοχής, η έξαρση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, φαίνεται πως έχει βαθιές ρίζες.

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2007

Εγώ, ο ηλίθιος

Απ' τον Σεπτεμβριο 2005

- Στείλε μου τον αριθμό του κινητού σου.

Αυτό ήταν το μήνυμα του. Δεν γνώριζα τον χρηστή που μου το έστειλε, το ψευδώνυμο του ήταν Turkishsex. Χαμογέλασα νοητικά.

- Θα’ρθω και θα σε γ…., συνέχισε.

Αναρωτιόμουν ποια τύχη, ποιο πεπρωμένο μου έστελνε όλη αυτή την ζήτηση από τους Τούρκους τις τελευταίες εβδομάδες. Του έστειλα τον αριθμό μου αλλά είχε ήδη βγει από το chat. Δεν έδωσα βεβαία ιδιαίτερη σημασία στο γεγονός. Προφανώς ήταν ακόμα ένας απ’τους πολλούς ψυχοπαθείς που κυκλοφορούν στα chat rooms.

Δυο μέρες μετά πήρα μια απάντηση στο μήνυμα δυο ήμερων που μου έλεγε:

- Θα ρθω να σε γ….

¨Σίγουρα¨, σκέφτηκα. Επέμενε όμως. Συμφώνησα για μια συνάντηση χωρίς να πιστεύω ότι θα φανεί. Δεν είχε ούτε φωτογραφία ούτε περιγραφή του εαυτού του στο προφίλ του. Μονό ότι ήταν Τούρκος και εικοσιτριών χρονών.

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2007

Ο αστυνομικός 2ΧΧ6

Το βράδυ είχε προχωρήσει αρκετά και στο μπαρ δεν είχε πια ιδιαίτερη κίνηση. Η καλοκαιρινή νύκτα ήταν για μένα το καλύτερο που μου τύχαινε μετά από ένα χρόνο απουσίας απ’το νησί. Γεμάτος άστρα ο μεσογειακός ουρανός, μυρωδιές καλοκαιριού και ζωής, ένα μίγμα απ’την χιτίνη όσων δέντρων είχαν απομείνει μαζί με την αρμύρα της θάλασσας, ήταν σαν πηγή ζωής.

Βαρέθηκα στο μπαρ και αποφάσισα να πάω για έναν περίπατο κάτω στην παραλία. Το απολάμβανα πριν πάω για ύπνο να πηγαίνω για έναν χάλαρο περίπατο στο φημισμένο δασουδι της Λεμεσού. Τέτοιες νυκτερινές πορείες μου έδιναν την ευκαιρία να συγκεντρωθώ, να απορροφηθώ στις σκέψεις μου, να χαλαρώσω, η ζωή μου δεν ήταν εύκολη και αναζητούσα την απομόνωση για να ανασυγκροτηθώ. Συνάμα πήγαινα εκεί πάντα με την κρυφή ελπίδα για μια αισθησιακή συνάντηση.

Οι εραστές του Checkpoint Charlie

Απ'τον Σεπτεμβριο του 2005...

Η πτήση για το Βερολίνο κράτησε λιγότερο από μια ώρα. Μπήκα στο ταξί και πήγα κατευθείαν στο ξενοδοχείο, στον παλιό γαλλικό τομέα, κοντά στην ανακαινισμένη βουλή. Το συνέδριο του ΚΟΤ θ’αρχιζε στις πέντε το απόγευμα έτσι είχα όλη τη μέρα στη διάθεση μου. Αντιπροσώπευα έναν πελάτη από την Κύπρο απ’τον τουριστικό τομέα που ήθελε να αναδιοργανωθεί. Είχα κάνει όλες τις αναλύσεις μου την εβδομάδα που πέρασε και θα παρευρισκόμουν στο συνέδριο μονό σαν ακροατής παρακολουθώντας και παίρνοντας σημειώσεις για τον σκοπό της αναδιοργάνωσης και της καινούργιας στρατηγικής του πελάτη μου. Θα είχα κάποιες επαφές μετά το τέλος του συνέδριου και αυτό ήταν. Ήμουν πολύ χαλαρός και είχα χρόνο να αφοσιωθώ στα ραντεβού που έκλεισα απ’το ιντερνετ. Ήμουν στο Βερολίνο, την πρωτεύουσα της χωράς που εμένα, την πρωτεύουσα του γκέι λαιφ και την πρωτεύουσα του σεξ. Και δεν είχα σκοπό να χάσω κανένα αξιοθέατο. Το πρώτο μου ραντεβού ήταν στις δυο.

Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2007

Το δωμάτιο του Τζιοβάνι

Η γκέι λογοτεχνία και ο κινηματογράφος είχαν χαρακτηρίσει τα νεανικά μου χρόνια (όχι πως είμαι μπαμπόγερος, έτσι για να το ξεκαθαρίσω αλλά δεν είμαι και είκοσι): Απ’το Maurice (E.M Foster) μέχρι τα έργα του Edmund White και τις παραγωγές του Pedro Almodovar είναι όλα δημιουργήματα που καλλιέργησαν την φαντασία και την ψυχή μου. Το πρώτο μυθιστόρημα όμως που διάβασα και έμεινε βαθειά στην μου χαραγμένο ήταν ¨Το δωμάτιο του Τζιοβάνι¨.

Όταν γνώρισα τον Μ. ήταν γύρω στα μέσα της δεκαετίας του ενενήντα ένα καλοκαίρι στο σπίτι κάποιου φίλου. Τότε κυκλοφορούσα μέσα σ’έναν κύκλο από ψευδό-διανοουμένους που παρουσίαζαν την ψευδό-κουλτούρα τους με το να ακούν όπερες του δωσ’μου μαχαίρι να σκοτωθώ κυριακάτικα πρωί πρωί και τα μεσημέρια βυθίζονταν στις παράνοιες του Ντοστογιεφκσι μέχρι που τις βράδυνες ώρες η κοινωνικοποίηση τους έπαιρνε την μορφή της ψευδό-φιλοσοφίας για το νόημα της ζωής (άμα είσαι εντελώς αγάμητος κάπου πρέπει να βρεις διέξοδο). Τις ώρες της ελευθερίας τους τις περνούσαν σχολιάζοντας και κριτικάροντας τον βίο και την πολιτεία των υπολοίπων απόντων γνωστών (δες θάψιμο). Ο φίλος που μας φιλοξενούσε την συγκεκριμένη Κυριακή για μπραντς ήταν ένας απ’αυτους και καταπιεσμένος ομοφυλόφιλος.

¨Θελω να ζησω¨

Μολις ξυπνησα σημερα το πρωι και με την τσιπλα στο ματι ανοιξα το notebook για να ελεγξω την επικοινωνια μου. Βρηκα αυτο το συνταρακτικο γραμμα στο γραμματοκιβωτιο μου που με συγκλονισε. Σαν να ειδα τα νεανικα μου χρονια να περνουν απο μπροστα μου σαν αστραπη, σαν ενας εφιαλτης. Ειμαι συνταραγμενος που καταφερα με τα γραφομενα μου να δωσω θαρρος σε καποιον να εκφραστει, να απλωσει χερι για μια επικοινωνια, για μια συμπαρασταση. Το παραθετω οπως ειναι αφαιρωντας το ονομα του φιλου. Οσοι μπορουν να πουν μια κουβεντα συμπαραστασης, να δωσουν μια ελπιδα στον αγνωστο φιλο ας αφησουν τα σχολια τους στο τελος της επιστολης.

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2007

Ο Γερμανός της άλλης όχθης

Απτον Αύγουστο 2005

Καθώς οδηγούσα για το γραφείο ήμουν χαμένος στις σκέψεις μου. Σκεφτόμουν το ταξίδι στην Κύπρο την εβδομάδα που ερχόταν, το άγχος στην δουλειά, τι έγραφα τις τελευταίες μέρες στο μπλοκ μου, το παρελθόν, τις επαγγελματικές μου εμπειρίες και ατυχίες. Εκφράζοντας τις σκέψεις μου στον υπολογιστή ανακαλύπτω συναισθήματα βαθειά κρυμμένα, εμπειρίες τραυματικές θαμμένες στο υποσυνείδητο. Αναπόλησα πολλούς που ήξερα με δείκτη νοημοσύνης κάτω του μηδενός με επιτυχημένες επαγγελματικές καριέρες και προσωπικές ζωές και γι ακόμη μια φορά άρχισα να με λυπάμαι γιατί η τελευταία μου προσωπική και επαγγελματική επιτυχία είναι βαθειά θαμμένη στον μακρύ παρελθόν μου.

Θυμήθηκα τον Στέφαν. Σαν τον είχα μπροστά μου.

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2007

Γιατί μπλοκάρω…

Με αφορμή αυτά που διαβάζω στο Μπλοκ του Λέξη έκανα κι’εγω κάποιες σκέψεις πάνω στο θεμα..Γιατι μπλοκάρω άραγε;

Τις απαντήσεις μου τις βρήκα κάπως τρομακτικές: Μπλοκάρω…

- Γιατί είμαι μόνος. Γιατί δεν έχω κανέναν να μιλήσω, να εκφραστώ, ίσως και γιατί δεν θέλω και κανέναν να ακούσει η να ξέρει αυτές μου τις σκέψεις και τα βιώματα. Απ'τήν άλλη αυτό είναι ψυχοπαθητικό γιατί αν δεν ήθελα κανέναν να τα ξέρει δεν θα ταγραφα.

- Γιατί το μπλοκ μου είναι η παρέα μου. Δεν μου αντιμιλά, δεν διαφωνεί μαζί μου, ακούει στωικά, υπομονετικά και δεν με πρήζει με τα δικά του.

- Γιατί όταν άρχισα να γράφω στην ηλικία των δέκα ανακάλυψα ότι είναι η καλύτερη ψυχοθεραπεία. Εξοικονόμησα τα λεφτά που θα δινα στον ψυχοθεραπευτή μου και τα βρήκα από πολύ νωρίς με τον εαυτό μου. Γράφοντας τις αμφιβολίες μου, τις σκέψεις μου, τα συναισθήματα μου, τα βιώματα μου και καταγράφοντας έτσι και την πορεία μου, μάλλον τον αγώνα μου στην ομοφυλοφιλία ήξερα υποσυνείδητα πολύ πριν το καταλάβω συνειδητά ότι η σεξουαλικότητα μου και ψυχοσύνθεση μου είναι διαφορετικές. Αυτή η συνειδητοποίηση η υποσυνείδητη μου έδωσε απερίγραπτη δύναμη σ’έναν απερίγραπτο Γολγοθά.

-

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2007

Η δυστυχια του να εισαι γκει

Απ’τον Αύγουστο 2006…

Βγήκα απ’το ντους κι’ετοιμαζόμουν να πάω στην δουλειά. Ξυρίστηκα και με κοίταξα στον καθρέφτη για λίγα λεπτά. Δεν ήξερα τι να σκεφτώ. Έβλεπα μια πραγματικότητα που δεν μου άρεσε στ’αλήθεια. Ίσως να ήταν και ο τρόπος που ένιωθα τους τελευταίους μήνες κι’αυτό που ένιωθα όριζε και την εικόνα που είχα στο μυαλό μου για μένα: Γερνούσα.

Είναι πολλά αυτά που φοβάμαι στην ζωή μου. Το χειρότερο απ’όλα είναι τα γηρατειά. Όχι πως, λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες ζωής μου, είχα και πολλά να χάσω γερνώντας, αναλογίζοντας όμως την νιότη που είχα ήδη αρχίσει ν’αφήνω πίσω μου, με κυρίευε πανικός (τώρα παίρνω κι’ένα ζαναξ για καλό και για κακό).

Κοίταξα τους μαύρους κύκλους κάτω απ’τα μάτια μου, τα πρησμένα και αποξηραμένα μου μάτια, και προσπαθούσα να με πείσω ότι είναι προσωρινοί και μόλις έβαζα λίγη κρέμα ματιών θα εξαφανίζονταν. Βαθειά μέσα μου όμως ήξερα ότι ήταν μάταιο μα ήταν μια προσπάθεια δημιουργίας ελπίδα μες την απελπισία μου, που μου έδινε θάρρος να συνεχίσω να ζω.

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2007

Για ποιον κτυπά η καμπάνα?

Μιλώντας με έναν από τους στενούς μου φίλους στην Ελλάδα, μου ζήτησε, γνωρίζοντας το συγκεκριμένο ιστορικό μου πολύ καλά, να γράψω ένα άρθρο με ελαφρότητα και σε περιορισμένο αριθμό λέξεων, περιγράφοντας πως είναι να ζει κάποιος την εμπειρία του πανικού, των φοβιών και της σοβαρής κατάθλιψης και πως μπορεί να αντεπεξέλθει.

Το θέμα δεν είναι εύκολο, προ πάντων όταν το ζεις για πρώτη φορά, δεν μπορείς να καταλάβεις πως είναι ποτέ δυνατόν να μπορείς να κάνεις και χιούμορ πάνω σιούτο το θέμα.
Από την άλλη όμως, μαθαίνοντας να δέχεσαι μια τέτοια κατάσταση με το πέρασμα του χρόνου, μαθαίνεις παράλληλα ότι το χιούμορ είναι μεγάλη σωτηρία.

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2007

Turkish Delights

Απ'τον Αυγουστο 2005

Η ιστορια μεταξυ Ελληνων και Τουρκων παει πισω πολλους αιωνες. Δεν προκειται να πολιτικοποιηθω εδω, δεν ειναι ο σκοπος αυτου του μπλοκ και ουτε κι'ο δικος μου. Προσωπικα δεν τους συμπαθω αλλα και δεν τους μισω. Μου ειναι αδιαφοροι. Γνωριζω καποιους, μερικοι απ'αυτους ειναι απλα ενταξει, αλλοι ειναι καθηκια, μαλακες. Αλλα αυτο δεν ειναι ιδιοτητα αποκλειστικη των Τουρκων, ειναι ιδιοτητα παγκοσμιου βεληνεκους.

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2007

Η ψευδαισθηση του Red Bull

Απ'τον Αυγουστο του 2005

Παλι Κυριακη και παλι βροχη στο προγραμμα. Ημουν βασικα χαρουμενος που ημουν στο σπιτι και ξενερωνα μπροστα στην τηλεοραση. Μετα την περιπετεια του νοσοκομειου και το αγχος της δουλειας το καλυτερο που μπορουσα να κανω ηταν να απολαυσω την ησυχια του σπιτιου μου και να αποχαυνωθω μπροστα στην τηλεοραση. Ο δικος μου ειχε πεσει παλι σε κωμα, ο σκυλλος χορτασμενος και εξαντλημενος απ το τροχαδι που καναμε μαυι γυρω στα δωδεκα χιλιομετρα ταφτησε στο καλαθι του και γω μεταξυ κουτιου και ιντερνετ.

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2007

Περι BigMac και τυχης...

Απ΄τον Αυγουστο 2005...

Κυριακη και στην μικρη πολη της Γερμανιας που ζω (με αλλα λογια κωλοχωρι) ο καιρος ηταν παλι σαν την κλιμακτηριο της καταθλιψης: Βαρεια, μαυρα συννεφα στον ουρανο, βροχη καθε μιση ωρα κι αυτο αρχες Αυγουστου. Αυτο ειναι ενα απ τα τιμηματα που πρεπει να πληρωσει καποιος οταν αποφασισει να ζησει σ'αυτη την γαμημενη χωρα. Ειναι γελοιο βεβαια να το λεω αυτο αφου κανενας δεν με αναγκασε να ζησω εδω, η αποφαση μου ομως ηταν ενα λαθος απ'την αρχη αφου απ'τα φοιτητικα μου χρονια αντιπαθουσα αυτον τον λαο και τη χωρα του, ποτε δεν εγινε το σπιτι μου.

Πρωτη Κινηση

Αρχιζω λοιπον το μπλοκ μου στα ελληνικα. Δεν ειμαι σιγουρος ποια σειρα θα κρατησω, αν θα γραψω καινουργια κειμενα η αν θα μεταφρασω τα παλια. Μαλλον θα κανω ενα κοκταιηλ κι απ τα δυο ετσι για να εχουμε και μια ποικιλια. Σε τελευταια αναλυση η ζωη μου ειναι σαν μπαλακι αντισφαιρησης, παει κι ερχεται μπρος πισω με καποιες ψιλοαλλαγες αλλα μεγαλα πραγματα δεν γινονται. Ετσι αρχιζω απ τα παλια προσθετωντας καθε φορα και κατι απ τα καινουργια, ετσι για να μπαινει χρωμα, να σπαει η μονοτονια, ε και καπως να ψιλοοργαζεται και το εγω της δημιουργικοτητας.