Αναγνώστες

Σάββατο 31 Μαΐου 2008

Επανέκδοση ή Επιστροφή στους ζωντανούς

Το πρόβλημα που είχα καθώς έκανα τις σκέψεις μου ποιος θα ήταν ο πιο θεατρικός τρόπος να επιστρέψω στο πολύ παραμελημένο μπλοκ μου ήταν ο τίτλος. Όλα τ’άλλα τάχα βρει και μου έλειπε ο τίτλος. Η αδελφή και τα προβλήματα της…

Χαίρομαι που κάθομαι μπροστά από το Toshiba μου ξανά μετά από τόσο καιρό…είναι πολλοί οι μήνες, που έχασα, που σας έχασα. Δεν λέω μαλακίες, πραγματικά σας πεθύμησα … και σας εκτίμησα ακόμα περισσότερο…Την Σταλαματία που μου έγραψε τα πιο πολλά shouts…τον Λέξη, την Ψυχία (που με ψιλοέγραψε λίγο εδώ που τα λέμε αλλά άστο, δεν πειράζει), τον Χωρικό που πάντα καταφέρνει και με συγκινεί με τον τρόπο του…, τον Ναυτίλο που με έγραψε στα παπάρια του …ναι ρε γαμώτο σας πεθύμησα και νιώθω και άσχημα που απουσίασα τόσους μήνες …Ήταν αλήθεια μεγάλη απουσία, ατέλειωτος ο δρόμος που περπάτησα (να τον πήγαινα με το αυτοκίνητη να πα να γαμηθεί ο άτιμος…αλλά τον περπάτησα με τα πόδια γυμνά) και ήταν γεμάτος πέτρες και αγκάθια…γάμησε τα, πόνεσα πολύ ρε παιδιά, και δεν το λέω για να με λυπηθείτε αλήθεια το εννοώ γιατί και να μου δείξετε οίκτο δεν αλλάζει τίποτα σ’αυτά που έγιναν και σ’αυτά που έζησα αλλά δεν περίμενα τέτοιο πήδημα, τέτοιες πληγές και τραύματα, εγω ο αθλητής δεν άντεξα την ανηφόρα που περπάτησα για λογαριασμό κάποιου άλλου και κουράστηκα, λύγισα και παράδωσα όπλα και φορτία.

Τέλος πάντων, αρκετές κλαψομουνιές, είμαι πάλι εδώ με την ελπίδα ότι είστε κι’ εσείς. Φαντάζομαι τι έχει μαζευτεί για διάβασμα. Έχω να αναπληρώσω πολλά φαντάζομαι…κι’όχι μόνο εδώ, αυτό είναι σίγουρο. Άντε κι έρχεται και καλοκαίρι…

Δεν με ξεχάσατε έτσι; Εγώ πάντως ποτέ δεν σας ξέχασα, ακόμα και μέσα στα σκατά των τελευταίων μηνών όσο απίστευτο και να διαβάζεται, πάντα σας σκεφτόμουν. Δύναμη μόνο δεν είχα γιατί έπρεπε να σώσω μια ζωή. Και νομίζω τα κατάφερα…Θα δείξει…See you soon aligators.
Λεξεις-Κλειδια: , , , , , , , , , , , , , , , ,

6 σχόλια:

stalamatia είπε...

Καλωσόρισες κοντά μας περασμένα ξεχασμένα ,εσύ να είσαι καλά και όλα θα φτιάξουν με πολύ κόπο φτιάχνοντε αι μερικά πράγματα στη ζωή ,αλλά σημασία έχει να φτιάχνονται και εσύ τα κατάφερες.ΝΑΙ ΜΑΣ ΕΛΕΙΨΕΣ

Ανώνυμος είπε...

Σίγα που εν θα τα εκατάφερνες.

Ανώνυμος είπε...

Ποιος έγραψε ποιον εγώ δεν ξέρω...!

Ελπίζω τώρα που επέστρεψες να μείνεις!

ΧΧΧ

Ανώνυμος είπε...

Ώστε εν έτσι που επιστρέφεις εσύ...!

Lexi_penitas είπε...

Ela re sy! Molis antilifthika tin epistrofi sou.

Elpizo na mas meineis!

Ναυτίλος είπε...

Φίλτατε, δεν σ’ έγραψα στα παπάρια μου· απόδειξη το link μου προς την ιστοσελίδα σου που δηλώνει έτσι ότι σε επισκέπτομαι.

Είναι αλήθεια βέβαια πως με τον καιρό οι επισκέψεις αραίωναν, μιάς και δεν έβλεπα καμιά κίνηση. Άφησα μερικά μηνύματα αλλά δεν έβλεπα απάντηση. Μου πέρασαν και μαύρες σκέψεις απ’ το μυαλό πως κάτι έπαθες.

Αλλά να. Σήμερα είπα να δω τί κάνει αυτή η ψυχή, μπας και έδειξε σημάδια ζωής —κι έδειξε. Θα επιστρέψω σύντομα να διαβάσω τα post που έχεις αναρτήσει. Είναι χαρά μου σε ξαναβλέπω. Εύχομαι ό,τι κι αν πέρασες να είναι πίσω σου τώρα και να βλέπεις ξανά με αισιοδοξία το μέλλον. Προς το παρόν σου στέλνω τις ευχές μου.