Ετσι απλα...

Η εμπνευση μου ηταν ο Aceras. Οταν τα ειδα να ξεπεταγονται ετσι δειλα απο το υγρο ακομα χωμα, θυμηθηκα τις φωτογραφιες του...






...τα σχολια του, αντιληφθηκα παραλληλα ομως οτι στ' αληθεια αρχισε η Ανοιξη, μεγαλυτερες μερες, περισσοτερο φως, περισσοτερες ελπιδες, καινουργιες δυναμεις, αναζωγονηση, απλη ομορφια που γεννιεται ξανα.

Στον Acera λοιπον που εγινε η εμπνευση μου και σε ολους εσας που γινατε οι παρεες μου εδω, με τα σχολια σας, με την παρουσια σας, με τις σκεψεις σας.

Σας αφιερωνω τουτες τις απλες φωτογραφιες απο την καινουργια Ανοιξη στο παρκο του Μπεννυ και σας ευχαριστω...Ξερετε εσεις...

Splash!

Η αλήθεια είναι ότι το νερό, μιλώ για το φυσικό στοιχείο «νερό», αποτέλεσε πάντα πηγή δύναμης και ενέργειας της ζωής μου. Ίσως να υπήρξα σαν ψάρι σε μια άλλη ζωή, να πούμε ένα γοητευτικότατο δελφίνι, μια θεόκομψη όρκα, μια γλυκιά φώκια, καρχαρίας μάλλον όχι γιατί έχω και κάποιο επίπεδο, κάποια γούστα, μην ξεπέσω εντελώς…

Δεν μπορώ να το εξηγήσω παρά μόνο μεταφυσικά…έχοντας νερό κοντά μου, σε απόσταση χρήσεως εννοώ, με κάνει νιώθω ζωντανός, ξαναγεννημένος. Από τότε που μπορώ να θυμηθώ το νερό με μάγευε, με μεθούσε, μ’ έκανε να νιώθω αήττητος, ακατανίκητος, θεός! (θεά;!). Η θάλασσα ήταν πάντα φίλη μου, δεν τη φοβήθηκα ποτέ, ούτε ακόμα σε καιρούς τρικυμιών, ούτε όταν την γνώρισα σαν ωκεανό αγριεμένο. Μεγαλώνοντας εκμεταλλεύτηκα αυτή την μαγεία της θάλασσας, του νερού και συνδυάζοντας το φυσικό και άγνωστο μέχρι τότες ταλέντο έγινα κολυμβητής και μάλιστα πρωταθλητής (ναι, μη με βλέπετε τώρα που έγινα πρωταθλητής ψυχασθένειας, παλιά ήμουν και κανονικός πρωταθλητής).