Αναγνώστες

Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2007

Συμβιβασμός Δεκαέξι

Η τελευταία καταχώρηση για το 2007.

¨Είμαι κάτω¨ , μου έστειλε μήνυμα.

Δεν απάντησα, αλλά πήρα τα κλειδιά και κατέβηκα τις σκάλες απ’ τον πρώτο, πήγα στο γκαράζ και του άνοιξα από την είσοδο του παραδιπλανου κτιρίου. Με χαιρέτισε χαμογελώντας. Αυτό ήταν. Δεν ανταλλάξαμε ποτέ σωστή κουβέντα.
Άνοιξα την αποθήκη στο υπόγειο, άναψα το φως του χώρου δίπλα από την αποθήκη που ήταν για να στεγνώνουν οι μπουγάδες, έτσι ώστε να μπαίνει μέσα στην σκοτεινή αποθήκη λίγο διακριτικό φως, έκλεισα την πόρτα βάζοντας ένα εμπόδιο για να μην ανοίγει και αρχίσαμε…

Έβγαλε με ταχύτητα αστραπή το πουκάμισο του, ακολούθησε το παντελόνι του και στάθηκε μπροστά μου ολόγυμνος με στύση φουλ του άσσου.
Στην ιδία ώρα είχα βγάλει την φόρμα γυμναστικής που φορούσα, πέταξα το μπλουζάκι μου από πάνω μου και με στύση βιαγκρας έπεσα στα γόνατα για να αρχίσω αφοσιωμένα την δουλειά μου.



Για να’ μαι και ειλικρινής δεν ήταν και τίποτε σπουδαίο, μην υπερβάλλω κιόλας. Ήταν γλυκός, συμπαθητικός και μονό αυτό. Τίποτα παραπάνω. Με βόλευε όμως γιατί όπως κι εγώ έτσι κι’ αυτός ήθελε απλά μονό σεξ στρεητ φοργουορντ χωρίς περιπλοκές και περιττά λόγια. Και το πιο σημαντικό ήταν ότι το ήθελε σε καθημερινή σχεδόν βάση. Όπως κι’ εγώ. Άρα την βρήκαμε. Το μονό του ελάττωμα ήταν ότι ήταν μόνο δεκαέξι εκατοστά. Χεσε μας. Δεκαέξι εκατοστά. Τι να μου κάνουν εμένα δεκαέξι εκατοστά; Με δεκαέξι εκατοστά με χαϊδεύεις, με γαργαλάς, μου κάνεις μασάζ αναπνοής αλλά δεν με γ…ς. Ε ναι μην το χεσουμε τώρα. Τι να γ…. με δεκαέξι εκατοστά; Κι’ αυτά που λένε περί δήθεν ότι το μέγεθος δεν παίζει ρόλο αλλά η τεχνική είναι η σημαντική…παπάρια μάντολα. Δεν ξέρω ποιος έβγαλε αυτές τις θεωρίες αλλά θα ήταν κάποιος με λιγότερα από δεκαέξι εκατοστά βάζω το χέρι μου στην φωτιά.

Δεκαέξι εκατοστά όμως ήταν εν πάση περιπτώσει δεκαέξι εκατοστά περισσότερα από το τίποτε. Έτσι το κλεινα και το παιζα και πολύ ευχαριστημένος. Ε ναι γιατί δεν ανήκω στους αχάριστους. Είμαι μεν καθιερωμένη σαιζ κουην αλλά φακκουν του παπα με τα πρόσφορα; Όχι βέβαια. Και μεταξύ μας; Έναν οργασμό ολκής μπορώ να τον προσποιηθώ, γιατί δεν είναι μόνο αυτό φαίνεται σε μας τους άντρες είναι και πως το παρουσιάζεις το πακειτζ, δηλαδή με ποια ένταση βογγητών, με ποιες σπασμωδικές κινήσεις του κορμιού την ώρα που έρχεται το τέλος, ο φαιηκ οργασμός δεν είναι προνόμιο των γυναικών και είναι καιρός αυτό το ταμπού να ξεφύγει από τις φυλετικές διακρίσεις. Φαιηκ οργασμός είναι ισο δικαίωμα και ικανότητα και των δυο φύλων και δεν έχει κανένας το δικαίωμα να τον κρατά για το ένα μόνο φύλο. Τελεία.

Αλλά η προσποίηση δεν ήταν και δραματική γιατί (ντρέπομαι που το ομολογώ, ναι) παρόλα τα δεκαέξι ολόκληρα εκατοστά το σεξ μαζί του ήταν καλοοοοοοο. Ναι αλήθεια λέω, ήταν πολύ καλοοοο. Ο γλυκούλης ήξερε πρώτον να φιλά πολύ καλά. Ένα ποιντ. Μετά ήξερε να χουφτώνει αρρενωπά, σαν αντράκι, ποιντ δυο. Οι κινήσεις του ήταν γενικώς πολύ αρρενωπές, ποιντ τρία. Και τα εκατοστά του τα χρησιμοποιούσε πολύ καλά. Παρα πολύ καλά. Ποιντ τέσσερα. Προς απογοήτευση μου βεβαία γιατί συνήθως τέτοιες σοδειές εγώ τις έστελνα με την πρώτη στον αγύριστο γιατί συνήθως είναι χάσιμο χρόνου, αλλά αυτό το βιολογικό προϊόν ήταν σε πολύ καλή κοντισιόν. Ουάο δηλαδή. Κι εκεί που εγώ η καθιερωμένη σαιζ κουην δεν δεχόμουν ποτέ οτιδήποτε κάτω από είκοσι με είκοσι δυο, έπεσα κατακόρυφα στα δεκαέξι και μάλιστα ανακάλυπτα τον εαυτό μου και ικανοποιημένο πάνω από πενήντα τα εκατό. Ντρεπόμουν πολύ γι’ αυτή μου την κατάντια αλλά να μην ομολογήσω την αλήθεια θα ήταν πολύ χειρότερο. Από την άλλη δεν τόλμησα να το πω σε καμία κολλητή μου γιατί θα γελούσε και το παρδαλό κατσίκι μαζί μου. Άρα μεταξύ μας και κρυφά.

Ο δεκαεξάρης λοιπόν (σε εκατοστά μιλώ πάντα και όχι σε ηλικία) έστελνε κάθε τρεις και λίγο τα μηνύματα του, είτε από το ιντερνέτ είτε με το κινητό και ερχόταν. Κάθε φορά η ίδια διαδικασία. Απ’ τον πρώτο στο υπόγειο, απ’ το υπόγειο στην είσοδο του παραδιπλανου κτιρίου, άνοιγμα αποθήκης, φωτός μπουγάδας στο διπλανό δωμάτιο και πήδημα σαιζ δεκαέξι και πολύ καλο.
Η ιστορία συνέχισε έτσι για κανένα μήνα ίσως και παραπάνω. Άρχισα να τον ψιλοσυμπαθω. Αφού φτάσαμε στο σημείο να λέμε και δυο ολόκληρες προτάσεις καθ’ όλη την διάρκεια της συνάντησης μας. Διάλεξη δηλαδή, όχι μαλακίες.

Κάπου κάπου μιλαγαμε στο ιντερνέτ αν δεν μπορούσαμε λογω ανώτερης βίας να βρεθούμε. Ανώτερη βια σήμαινε η είχε την γκόμενα εκεί κοντά του η έναν άλλο γκόμενο που ήταν δήθεν ερωτευμένος μαζί του.
Αυτό το τελευταίο μου την έσπαγε γενικώς μετά από ένα χρονικό διάστημα. Με την γυναίκα διπλά του καταλάβαινα την μυστικοπάθεια. Να μην τα θέλουμε κιόλας όλα δικά μας. Αλλά ρε μαλάκα πως μπορείς να το παίζεις ερωτευμένος με έναν αλλά να ξεσκίζεσαι επί σταθερής βάσης μ' έναν άλλο και να του λες όμως ότι δεν είναι ο τύπος σου για μια σχέση. Ναι στην ζωή μου αυτό μου είπε μια φορά. Μου είπε ότι το σεξ μαζί μου είναι φανταστικό (αυτό το λένε όλοι να πω την αλήθεια…εδώ κοκκινίζω από ντροπή…) αλλά δεν είμαι όμορφος πολύ για μια σχέση.

Τιιιιιιιιιιι; Δηλαδή πως έπρεπε να είμαι; Μπράντ Πήτ; Γιοχάνες Χιούμπελ; Τζέησον Λούης; Μα άμα ήμουν αυτοί θα έκανα τον συμβιβασμό δεκαέξι; Άμα ήμουν αυτοί θα ήμουν στην κολοχωρα που είμαι και θα έκανα τους χ συμβιβασμούς; Όχι βέβαια. Αλλά δεν είμαι αυτοί. Κι’ επειδή δεν είμαι αυτοί, βάζω καμιά φορά νερό στο μερλο μου και κάνω τον συμβιβασμό δεκαέξι. Γιατί κι’ εγώ δεν μπορώ να προσφέρω πολύ περισσότερα από τα δεκαέξι. Άρα πάνω κάτω είμαστε πάτσι. Ε μην χεσουμε τώρα. Δηλαδή πως έπρεπε να είμαι για να είμαι αρκετά όμορφος έτσι ώστε να ήθελε και σχέση μαζί μου.

Κι’ όχι πως αναζητώ σχέση. Αυτό το ουτοπικό το ξέγραψα απ’ την παρούσα ζωή μου. Αλλά δεν λες ρε φίλε στον άλλο που πηδάς, είσαι σαν σκατα πατημένα αλλά παρόλα ταύτα σε πηδώ. Το παραχεζεις. Μην πεις τίποτε. Εμένα με ρώτησες αν σε βρίσκω νον πλους ουλτρα δηλαδή; Ο κάθε ένας από μας κάνει τους συμβιβασμούς του (εδώ μιλάμε για έναν ολόκληρο συμβιβασμό δεκαέξι όχι παίξε γέλασε, ξέρει κανένας τι πάει να πει αυτό;).

Έχοντας χάσει όμως εδώ και χ στην ν καιρό τον αυτοσεβασμό μου το κατάπια κι’ αυτό, το παραγνώρισα και συνέχισα να τον βλέπω. Είναι το βόλεμα βλέπετε. Όλοι βολευόμαστε με τον ένα η άλλο τρόπο κι’ ας μην μπούμε στην συζήτηση των ορίων και της ηθικής του βολέματος. Βολευόμαστε και είναι γεγονός. Ε κι’ εγώ βολεύτηκα μ’ αυτή την κατάσταση γιατί κάτι οι πολλές ώρες της κολοδουλειας, κάτι ο κρύος ο καιρός, κάτι η κούραση δεν μπορώ να πηγαίνω και κάθε γουηκεντ στα πουστραδικα της Κολωνίας για πήδημα εξκλουσιβ. Και ήταν και ψιλογλυκούλης.

Τόχαψα κι΄αυτό και συνέχισα να τον βλέπω. Και το χειρότερο είναι ότι το γ…. μαζί του υιοθέτησε τις ιδιότητες του κρασιού: όσο πιο παλιό τόσο πιο καλο. Έτσι και το γ…. μαζί του. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Κάθε φορά ήταν και καλύτερο. Όχι τώρα πως θα προσηλυτιζόμουν στην κάτω-από-τα-είκοσι θρησκεία, πτου πτου, εγώ είμαι πιστός στις αρχές μου, αλλά αν δεν πω την αλήθεια θα πάθω κακό. Και η αλήθεια είναι ότι το σεξ μαζί του γινόταν από φορά σε φορά τοπ. Πολύ ουαο μιλάμε. Βεβαία το ερωτηματικό έμενε αφού δεν ήμουν τόσο ελκυστικός τι ήθελε από μένα τόσο συχνά αλλά δεν με απασχολούσε πια τόσο έντονα.

Προχθές το βραδύ λοιπόν αποφάσισε μετά από τόσες εβδομάδες συνουσίας μαζί μου να με καλέσει στο διαμέρισμα του για πήδημα. Ήταν το πήδημα ντε λουξ ναιτ. Ετοιμάστηκα κι’ εγώ και πήγα.

Δεν θα πω πολλά λόγια…μόνο αυτό: Ήταν και γαμώ τα γαμησια.
Μείναμε και οι δυο έκπληκτοι από την ποιότητα του πηδήματος. Καλά εγώ μέσα μου πάθαινα πολιτισμικό σοκ αλλά το παραγνώριζα. Και εγώ ο ηλίθιος άρχισα να σκέφτομαι ότι επειδή με κάλεσε μετά από τόσες εβδομάδες γνωριμίας πηδηματουσας στο διαμέρισμα του εμπεδώσαμε το πηδημα ρελεησιον μας σε κάτι πιο σταθερό. Να μαλακα!

Λίγες μέρες μετά, μια δυο μέρες θα’ τανε τον ρώτησα στο ιντερνέτ αν ήθελε να έρθει στο υπόγειο γιατί θα ερχόταν ακόμα ένας για να κάνουμε τρίο παρτούζα, κάτι που συζητούσαμε από καιρό. Καμία απάντηση. Βρω στέλνω ες εμ ες , γράψιμο. Άρχισα να σκέφτομαι ότι κάτι δεν πάει καλά. Μετά από δεκαπέντε χιλιάδες επτακόσια πενήντα επτά κόμμα οκτώ μηνύματα σκάει η βόμβα η ατομική: γνώρισε κάποιον και είναι τρελλά ερωτευμένος μαζί του και δεν μπορεί να τον απατήσει.

Ε μη χεσω. Τι στο διάολο, μαγνήτη έχω μέσα μου και ελκύω μόνο τους μαλακές; Και καλά εμένα δεν βρίσκεται κανένας να με ερωτευτεί να δω κι’ γω το φως μου; Τώρα ειδικά που πήρα επιτέλους τις αποφάσεις μου;

Ε μη χεσω ξανά, γαμώ την τύχη μου γαμώ…
Λεξεις-Κλειδια: , , , , , , , , , , , , , ,

3 σχόλια:

Ναυτίλος είπε...

« [...] Αλλά ρε μαλάκα πως μπορείς να το παίζεις ερωτευμένος με έναν αλλά να ξεσκίζεσαι επί σταθερής βάσης μ' έναν άλλο και να του λες όμως ότι δεν είναι ο τύπος σου για μια σχέση.

[...]

Κι’ όχι πως αναζητώ σχέση. Αυτό το ουτοπικό το ξέγραψα απ’ την παρούσα ζωή μου. Αλλά δεν λες ρε φίλε στον άλλο που πηδάς, είσαι σαν σκατα πατημένα αλλά παρόλα ταύτα σε πηδώ. Το παραχεζεις. Μην πεις τίποτε.

[...]

Ε μη χεσω. Τι στο διάολο, μαγνήτη έχω μέσα μου και ελκύω μόνο τους μαλακές; [...]
»

Σωστά και καίρια τα ερωτήματα που θέτεις. Είμαι κι εγώ ομοϊδεάτης. Είμαι σκληροπυρηνικός size queer(n) και εκ πήρας ξέρω πως το μέγεθος, μετράει! Κι όλα τα άλλα είναι μαλακίες. Δυστυχώς όμως, οι μέχρι τώρα –λιγοστοί– προικισμένοι (18+) που έχω συναντήσει στην ζωή μου, δεν ξέρουν, πραγματικά(!), να το δουλεύουν το άτιμο, κι έτσι απογοητεύτηκα πολλάκις.

Άσε την απογοήτευση που τρως όταν μιλάς ώρες ολόκληρες με έναν στο net, σου τάζει σεξ με τ’ άστρα, κι όταν έρχεται, βρίσκεις στο σλιπ ένα δεκάποντο πουλάκι. Όπα «μεγάλε»! Αν μου άρεζαν τα δεκάποντα, θα γινόμουν παιδεραστής και θα γλίτωνα την μπίχλα και την τρίχα —εγώ θέλω ΑΝΤΡΑ! Με πούτσο, κι όχι πουλι!

Κάτι τέτοια λέω βέβαια, και μετά με λένε λυσσάρα λούκγρα οι φίλοι μου, και με τρελαίνουν στην καζούρα. Εγώ φταίω που δεν «νιώθω» με τα μικρά, που νιώθω μια ελαφρά φαγούρα στον πρωκτό, κι όχι την αιθέρια ηδονή των άστρων που μου έταξαν;

Οκ, οκ, είμαι Πουστάρα· το ξέρω, και μ’αρέσει!

Όσο για το θέμα των σχέσεων τύπου: Σε γαμάω, αλλά είσαι σκατά βρε παιδί μου για κάτι καλύτερο... Χμ... The story of my life.
Θα μπορούσα (κυριολεκτικά) να γράψω βιβλίο πάνω σ’ αυτό το θέμα λόγο μεγάλης, προσωπικής εμπειρίας. Θα πω μονάχα όμως πως σε νιώθω απόλυτα!

Γι’ αυτό κι εγώ έχω καταλήξει να μην περιμένω, να μην ευελπιστώ σε τίποτα παραπάνω από λίγα λεπτά εφήμερης, σαρκικής ηδονής. Έτσι, γλιτώνω τον πόνο της απογοήτευσης και της ματαιωμένης ελπίδας.

Μελαγχόλησα τώρα και δεν πρέπει ρε γαμώ το.
Όλα θα πάνε καλά —το πιστεύω· πρέπει να το πιστεύω.

Άντε βρε αγόρι μου,

Καλή χρονιά με υγεία και χαρά σου εύχομαι, κι όλα να σου έρθουνε καλά (με πολλά-πολλά, μεγάλα, καλοδουλεμένα, και με μυαλό εξοπλισμένα καυλιά σου εύχομαι)

\(^__^)/

Greekstories είπε...

Ναυτιλε μου απ' την ψυχη μου βγηκες και μιλας. Αντε καλο χρονο και ειθε ο καινουργιος να μας φερει και τους δυο και σε ολους που το αξιζουν αυτα που ποθουμε και δεν εχουμε...
Φιλια

Ανώνυμος είπε...

www.arelis.gr
periehei το ερωτονομικον
με σκηνες ακραιου σεξ