Αναγνώστες

Τετάρτη 7 Μαρτίου 2012

El amante español (2)

Ακόμα μια καινούργια μέρα Οι ενδορφινες που απελευθερώνονται στο σώμα μετά από την έντονη άσκηση είναι σαν το όπιο, την μορφίνη: Δράση βάθους μα παροδική Ξύπνησα ένα βήμα πιο κοντά στο να συνειδητοποιήσω ότι δεν θα τον ξαναδώ Ξαναμπήκα στο Γκειρομεο να κοιτάξω αν διάβασε το μήνυμα μου. Πάλι ο παλμός ανέβηκε, πάλι ένιωσα μια γροθιά στο στομάχι, το διάβασε αλλά απάντηση δεν ήρθε Η εφαρμογή στο κουνητό μου δείχνει ότι μέχρι σήμερα ανταλλάξαμε τετρακόσια εβδομήντα τρία μηνύματα Γυρνώ πίσω στο χρόνο Νιώθω ακόμα έντονα την γροθιά στο στομάχι, το κεφάλι μου πάει να σπάσει Τι δεν θα ‘κανα να γύριζα πίσω το χρόνο και να πήγαινα πίσω στις μέρες που τον γνώρισα και να τις φυλάκιζα σε μια χρονομηχανή με μια ατέλειωτη επανάληψη, μόνο εκείνες τις μέρες, απ την αρχή στη μέση στο τέλος της κάθε συνάντησης, στο τέλος του κάθε οργασμού, στο τέλος τρυφερότητας και της αγκαλίτσας και του χαδιού και του γέλιου μετά τον οργασμό και μετά ξανά και ξανά και ξανά Μόνο εκείνες τις μέρες Μόνο εκείνες τις μέρες που βρήκα την πηγή του παραδείσου Που πέρασα την πύλη του Ολύμπου και γνώρισα όχι ακόμα έναν Θεό αλλά το όνειρο που έψαχνα ανέκαθεν, την Νιρβάνα.



Διακόπτω για λίγο την περιδιάβαση στην σκέψη, θέλω να εμποδίσω τα μάτια μου να από την γυαλάδα που πάει να δημιουργηθεί, είπαμε είμαι ξανά στην δουλειά, δεν θέλω να γίνω ρεζίλι γιατί κλαίω για ένα χαμένο πέος.

Πίσω στο πρώτο βράδυ. Κάποτε τελείωσε το σμολ τοκ, το σχετικό πόθεν έσχες και επήλθε μια σχετική αμηχανία. Με κοίταξε μέσα από τα γυαλιά του, τον κοίταξα, άρχισα να τον βρίσκω γλυκό, άπλωσα το χέρι μου και άγγιξα το τον μηρό του, προχωρώντας πιο πάνω προς το σημαντικότερο σημείο του κάθε άντρα. Παράλληλα ήρθαμε πιο κοντά, φιληθήκαμε, αρχικά δειλά, προσεκτικά, μετά πιο παθιασμένα. Δεν ήταν ο καλύτερος τεχνίτης του φιλιού αλλά δεν ήταν ευκαταφρόνητος. Για μένα πέρα απ το αρκετός. Πλαγιάσαμε ρυθμικά εξερευνώντας τα κορμιά μας πάνω απ τα ρούχα.

Λίγη ώρα πριν η επικοινωνία μας στα μηνύματα ήταν κάθε άλλο από υποσχόμενη.
-Ξέρεις ισπανικά;
-Λίγο, πολύ λίγο.
-Κι εγώ ξέρω κάποιες λέξεις γαλλικά αλλά δεν γράφω στο προφίλ μου ότι ξέρω γαλλικά.
Φούντωσα. Τι στο διάολο ήθελε και μ’ ενοχλούσε ο οποιοσδήποτε άγνωστος;
-Τι θες;
-Σεξ.
-Ωραία.
-Εσύ;
-Το ίδιο.
-Φωτογραφίες; Σώμα, πρόσωπο, πέος.
-Μετά που θα δω τις δικές σου.
-Γατί πρέπει να δείξω πρώτος εγώ;
-Γιατί έτσι λειτουργώ εγώ. Αν δε θες καλώς.
Έστειλε τις φωτογραφίες του. Έστειλα τις δικές μου. Ρωτά:
-Πότε μπορείς;
-Τώρα, σε λίγο, αργότερα. Έχω χρόνο.
-Λίγο αργότερα. Να κάνω ένα μπάνιο, να φάω κάτι κι έρχομαι. Διεύθυνση;
Του την έδωσα.
-Τηλέφωνο;
Του το έδωσα. Στις οκτώ ήταν σε μένα, έξω απ’ την πόρτα. Ακριβής ο ραντεβού για μεσογειακός. Κι’ αυτό μια πρώτη εντύπωση. Μετά όλοι γινόμαστε τα ίδια σκατά.

Η εξερεύνηση των κορμιών συνεχίστηκε. Με άγγιξε εκεί κάτω, τον άγγιξα παράλληλα εκεί κάτω. Η αυξανόμενη ταχύτητα στο γδύσιμο φανέρωσε τον αμίλητο ενθουσιασμό, την αμίλητη δίψα που άρχισε αναπάντεχα να γεννιέται μέσα μας. Του έβγαλα με προσοχή τα γυαλιά. Χαμογέλασε. Συνέχισε να με φιλά. Πιο παθιασμένα. Πιο έντονα. Το στόμα μου δεν ήθελε να τον αφήσει να αναπνεύσει καν.
Τον έγδυσα. Με έγδυσε. Τα από πάνω. Τα κάτω τα βγάλαμε μόνοι μας, ήταν πιο γρήγορο. Κάτι μας έκανε αχαλίνωτους. Απελευθερώθηκε το πολύ τριχωτό, σε όρια γοητευτικά κορμί του και η αχαλίνωτη δίψα μου έγινε κανιβαλιστική μανία. Απελευθερώθηκε το άτριχο μου κορμί και το στόμα του έγινε μια μόνιμη βεντούζα στην σάρκα μου. Πλέξαμε τα κορμιά μας με έναν αχαλίνωτο ρυθμό, μια ξέφρενη ταχύτητα. Όπως και να γέρναμε, σε όποια θέση και να βρισκόμαστε τα κορμιά συνέχιζαν να ήταν κολλημένα μεταξύ τους, κανείς δεν ήθελε να αφήσει τον άλλο για καμιά στιγμή χωρίς επαφή, χωρίς το άγγιγμα που δρούσε σαν μαγνήτης ανόριας δύναμης πάνω μας. Τα χείλη του εξερευνουσαν το κορμί μου ολόκληρο. Κανείς δεν το’ χε κάνει μέχρι τώρα. Να θέλει να γευτεί όλο μου το κορμί. Είχε λεπτή σωματική διάπλαση, ήταν πολύ πιο πετί από μένα, χωρίς ιδιαίτερα γυμνασμένους μυς, μια πορσελάνη στα χέρια μου. Τον γύρισα και σχεδόν τον πέταξα ανάσκελα, τον κοίταξα για μια στιγμή θαυμάζοντας το θέαμα που εξελισσόταν μπροστά μου, το μάτια του με έβλεπαν διψασμένα, φώναζαν οπτικά έναν πόθο ακατονόμαστο, το σώμα του με τραβούσε χωρίς αντίσταση χωρίς αυτός να μπορεί να κινηθεί, σαν δίνη σε ωκεανό. Συνέχισα να τον βλέπω, αγκομαχούσε, η αναπνοή μου βαριά, ο ιδρώτας άρχισε δειλά να υγράνει το κορμί μου, δεν ήθελα να χάσω στιγμή απ’ την την στιγμή και ανίκανος πια να σκεφτώ κάθισα πάνω στο κορμί του, σαν αστραπή, αχαλίνωτος, ατρόμητος, ακράτητος, κάθισα πάνω στο σκληρό σαν γρανίτη πέος του και εκείνη την στιγμή όλα τα κομμάτια του παζλ βρήκαν την προκαθορισμένη θέση τους, εκείνη την στιγμή ολοκληρώθηκε το σχέδιο του οποιοδήποτε Θεού ότι ο Κάρλος και ο Γκρηκστόρης ήταν ένα και το αυτό, καθ’ εικόνα και κατ’ ομοίωση τους. Ένιωσα το γρανιτένιο σαν έργο του Μικαλάγγελο πέος του να διεισδύει το είναι μου, εκμηδενίζοντας με οργή κάθε αντίσταση, δημιουργώντας μια πνιγμένη κραυγή ηδονής, πόθου, ευγνωμοσύνης. Έτσι όπως μας γέννησαν οι μάνες μας. Χωρίς σκέψη, χωρίς προγραμματισμό, χωρίς προφυλακτικό, χωρίς σχέδιο για το μέλλον. Τώρα. Εδώ. Μέσα μου. Και μετά μέσα του. Με τις ίδιες προϋποθέσεις. Με κατέκτησε κάνοντας με να παραδοθώ χωρίς αντίσταση και τον κατέκτησα νιώθοντας την ίδια υπεροχή. Μπήκα σ’ ένα στενό μονοπάτι κι’ ένιωσα μιαν ακράτητη ηδονή να περιλούζει το κορμί μου που δεν ξανάνιωσε τέτοια δίψα. Ανταλλάξαμε ρόλους, θέσεις, αγκομαχητά, ιδρώτες μέχρι που η τελική έκρηξη με βρήκε πάνω του. Κοιταχτήκαμε για λίγο παίρνοντας επιτέλους αναπνοή και μετά ένα γέλιο κυριάρχησε τα ιδρωμένα μας πρόσωπα, σφραγίζοντας μια ανεπανάληπτη ικανοποίηση.
Μίλησα πρώτος:
-Αυτό ήταν ουαο!
-Ναι ήταν!
-Μάλλον η χημεία μεταξύ Έλληνα και Ισπανού είναι πολύ καλύτερη από την χημεία με οποιονδήποτε Γερμανό.
-Αυτό πες το ξανά.
Αν και συνήθως ξέρω τις απαντήσεις σ’ αυτό το θέμα, έθεσα την ερώτηση:
-Θες να ξαναβρεθούμε;
Περίμενα το όχι.
-Ναι μα βέβαια.
-...????? Σοβαρά;
-Μα φυσικά. Γιατί όχι; Δεν βλέπω τον λόγο γιατί όχι.

Στο σμολ τοκ είχε αναφέρει ότι δεν αναζητά τίποτε περισσότερο από σεξ. Του αρέσει το γκέι σεξ αλλά δεν μπορεί να φανταστεί μια σχέση μ’ έναν άντρα, παρά μόνο με μια γυναίκα. Αναρωτήθηκα αν έχει παει ποτέ με γυναίκα. Αλλά τι μ’ ένοιαζε. Τώρα ήταν στην δική μου αγκαλιά.
Αυτή η θεωρία δεν μου ήταν άγνωστη. Πόσες φορές την είχα ακούσει. Δεν τον πήρα στα σοβαρά. Του είπα μια δυο θεωρητικές μαλακίες αλλά δεν ήθελα να εμβαθύνω το θέμα. Δεν ήθελα να ασχοληθώ μ’ έναν μικρο που ακόμα ήταν στο ψάξιμο. Θα έβρισκε το δρόμο του κάποτε. Όλοι τον βρίσκουμε. Όλοι εκτός από μένα, εκτός κι αν τα σκατά που ζω συνέχεια είναι ο δρόμου μου. Τότε τον έχω βρει κι εγώ.
Περίμενα ότι θα ντυνόταν και θα έφευγε, ήταν ήδη δεδομένο ότι θα ξαναβρισκόμασταν. Αλλά όχι, δεν έκανε την παραμικρή κίνηση να φύγει. Έμεινε καθιστός στον καναπέ, έτσι όπως τον γέννησε η μάνα του, γυμνός, έστριβε ένα τσιγάρο. Παρακολουθούσε χωρίς να καταλαβαίνει μια γερμανική εκπομπή. Νερντ.
-Καλά δεν θα φύγει?
-Μάλλον όχι όπως φαίνεται.
-Τι; Θέλει κι άλλο; Έλεος! Θα μου ξανασηκωθει;
-Πως κάνεις έτσι; Αφού πάλι κατάπιες το μπλε χάπι.
-Το χάπι το κατάπια, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα τελειώσω κιόλας. Κι αύριο πρωί δουλεύω. Και μεταξύ μας, δεν είμαι και εικοσιτριών όπως αυτός. Μακάρι στα είκοσι τρία μου να είχα τις ίδιες εμπειρίες όπως αυτός. Αλλά ως γνωστόν στα είκοσι τρία μου ήμουν ακόμα στον λαβύρινθο της αναζήτησης χέρι χέρι με την θλίψη την κολλητή μου.
-Περίμενε να δεις. Παίξε τον οικοδεσπότη.
-Καλά Είμαι περίεργος.

Τον ρώτησα αν ήθελε να πιει κάτι. Δεν ήθελε. Με ρώτησε περί τίνος ήταν η εκπομπή. Του εξήγησα ότι ήταν ένα ριαλιτη σόου, μια μαλακία και μισή, του εξήγησα το θέμα και αναγνώρισε την ισπανική εκδοχή. Μιλήσαμε λίγο, υποτιμώντας και οι δυο το επίπεδο των ρεαλιτη. Τον ρώτησα για τις σπουδές του. Μια συμπάθεια γεννιόταν μέσα μου. Ήταν σπίρτο ο μικρός. Και γελούσε Ίσως από αμηχανία, ίσως από αυθορμητισμό, αλλά γελούσε, έχοντας και μια αυτο ειρωνεία παράλληλα και συνάμα μια ελκυστική ίσως και ενοχλητική, διακριτική υπεροψία.
Δεν θυμάμαι πότε κάθισα γυμνός με κάποιον μετά το σεξ, μιλώντας για άνεμους και ύδατα. Ποτέ απ’ ότι θυμάμαι. Ποτέ γατί ήταν όλοι του φακ εντ γκοου, γιατί με τον Σσιατς δεν έκανα ποτέ σεξ, γατί με έβλεπα σαν άσχημο, μη ελκυστικό, γατί ένιωθα κόμπλεξ με το σώμα μου. Ποτέ δεν κάθισα με έναν εραστή γυμνός, μιλώντας γι άσχετα.
Τώρα καθόμουν γυμνός δίπλα του και συζητούσα κι ξεπερνώντας τις πρώτες αναστολές διέκρινα μια άνεση στην συμπεριφορά μου.
Δεν ήξερα πως να συμπεριφερθώ. Βρισκόμουν κι’ εγώ σε άγνωστο μονοπάτι τώρα όπως κι’ αυτός καθόταν σ’ έναν άγνωστο καναπέ μ’ έναν άγνωστο Έλληνα. Προσπάθησα να του εξηγήσω την μπασταρδεμενη ύπαρξη μου, πως διάολο λένε την Κύπρο στα ισπανικά, Τσιπρε νομίζω, του το είπα, δεν κατάλαβε και σκέφτηκα να το πω με μια καθιερωμένη πια έκφραση, Σαιπρους τουελβ ποιντς και τότε αναφώνησε ένα αααα. Γελάσαμε ταυτόχρονα, πλησίασε και με φίλησε τρυφερά κι επίμονα.
Ανταποκρίθηκα στο φιλί αγκαλιάζοντας τον κι αγκαλιάζοντας με ταυτόχρονα. Ακολούθησε ένα σφίξιμο των κορμών στην αγκαλιά που ήταν ασυνήθιστο, σπάνιο, ένα αγκάλιασμα που κάνουν δυο άνθρωποι πολυ κοντά ο ένας στον άλλο, δυο άνθρωποι με μια ενδόμυχη εμπιστοσύνη, με άνεση μεταξύ τους, ένα αγκάλιασμα σαν προάγγελος, επιβεβαίωση ενός ανεξήγητου, παράλογου έρωτα. Ξανάρχισε χωρίς πλάνο μια περίπτυξη ξέφρενη, τρελή, δεν χορταινα να τον γεύομαι, δεν χορταινε να με αγγίζει, να μπαίνει, να βγαίνει, να με φιλα, να με χαϊδεύει, τα χείλη του να εξερευνούν την γυμνασμένη μου πλάτη, τις μασχάλες μου, δεν χορταινα την μυρωδιά του αυτήν που μύριζα κι’ αυτή που δεν μύριζα, έγινα ελαστικός και τον αγκάλιαζα σφικτά, ασφυκτικά καθώς ήμουν μπρούμυτα, με την αναπνοή του στον λαιμό μου καθώς με έπνιγε με το αγκάλιασμα του νιώθοντας την σπασμωδικές κινήσεις του κορμιού του στο δικό μου και ήθελα αυτή η στιγμή να γίνει αιωνιότητα, ήταν η αιωνιότητα, ήταν η τελειότητα, η αρχή χωρίς τέλος μια ψυχικής και σωματικής πανδαισίας, αν υπήρχε Θεός, και ήταν δίκαιος δεν θα επέτρεπε ποτέ να κλείσουν οι πόρτες τούτου του παραδείσου, είμαστε αναγεννησιακός πίνακας του El Greco, με την πλαστικότητα των κορμιών χωρίς φωνή να δίνουν έκφραση φωνής και ζωής σε μια ολόκληρη αιωνιότητα. Τον γεύτηκα εκεί που δεν γεύεται κανείς έναν άγνωστο σαν να ήταν το δικό μου κορμί και η γεύση του ήταν οικεία, δική μου, ιδιοκτησία μου, απαγορευμένη στους μη έχοντας εργασία.
Τελειώσαμε σπασμωδικά ημιφωναχτά από την εξάντληση, έχοντας το σώμα του πεταγμενο σαν βρεγμένο κουρέλι πάνω στο δικό μου. Ποτέ δεν είχα κανέναν πάνω στο σώμα μου σ’ αυτή την κατάσταση. Ήταν κι αυτό επίσημη πρώτη. Μείναμε εκεί ασάλευτοι σε μια διάσταση άχρονη. Απλά κοιταζόμασταν μ’ ένα ημιδιακριτικό χαμόγελο τυπωμένο στα πρόσωπα χωρίς λόγια. Συνέχισα να τον γεύομαι, δεν χόρταινα, δεν είχα φάει ποτέ ξανά στη ζωή μου και τούτη η στιγμή ήταν η πρώτη μου επαφή με την βρώση. Μετά από κάποια ώρα σηκωθήκαμε, πήγαμε στο ντους και αρχίσαμε να λέμε μαλακίες γελώντας. Λουστήκαμε με την σειρά με ανοικτή την κουρτίνα του μπάνιου γιατί δεν είχαμε μυστικά, δεν ντρεπόμαστε γι αυτό που είμαστε, μιλώντας και γελώντας. Άγγιξα την Ευτυχία. Έτσι είναι λοιπόν αυτή η πουτάνα η Ευτυχία. Έτσι την φανταζόμουν ασυνείδητα.
Ντύθηκε κι έφυγε μ’ ένα φιλί στο στόμα. Χωρίς υποσχέσεις. Με ένα απλό “μιλάμε”. Κι άρχισα να μετρώ τις ώρες για το πότε θα τον ξαναδώ.  (συνεχίζεται...)

2 σχόλια:

vjweb είπε...

Bρε αφήστε τα ρόμεο και τα άλλα ιντερνετικά και βγείτε έξω στους δρόμους να γνωρίσετε κόσμο... Επίσης βοήθηστε με να αδυνατίσω...

http://rippingmygreekfatbody.blogspot.com/

Unknown είπε...

Water Hack Burns 2lb of Fat OVERNIGHT

At least 160 000 men and women are utilizing a easy and SECRET "water hack" to burn 2lbs each night as they sleep.

It is scientific and it works on anybody.

This is how you can do it yourself:

1) Go grab a drinking glass and fill it half full

2) Proceed to use this proven hack

you'll become 2lbs thinner in the morning!