Αναγνώστες

Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2008

Οι βιλλοκαμένοι κατακτημένοι (4)

Του εξήγησα με λίγα βιαστικά λόγια τα συμβάντα και φύγαμε απ’ το μπαρ στην αναζήτηση του αλλού μπαρ. Πλανευτήκαμε στα ρομαντικά, θεοσκότεινα σοκάκια, περάσαμε μπροστά από το «Καζαμπλάνκα», ένα γκέι κλαμπ που δεν είχε ανοίξει ακόμη και συνεχίσαμε την αναζήτηση γεμάτοι ελπίδα για το περίφημο γκέι μπαρ. Τόοοοοση Κύπρος εμείς ξεκινήσαμε με την στραβάρα μας να πάμε στην Κερύνεια να βρούμε γκέι μπαρ. Ουδέν σχόλιο περί βλακείας.

Μπαίνοντας πιο βαθειά μέσα στην πόλη ανακάλυπτα όλο και περισσότερο ότι μου άρεσε το μέρος, άρχισα να σκέφτομαι να περάσω ένα ολόκληρο σαββατοκύριακο την επόμενη φορά που θα έρθω στην Κύπρο. Και στα παπάρια μου τι θα σκεφτούν όλοι. Εγώ ήθελα να ζήσω λίγες μέρες σ’ αυτή την ουτοπία.
Στο κάτω κάτω γιατί έπρεπε να νιώθω ενοχές; Θα μπορούσα να απαριθμήσω ένα εκατομμύριο πράγματα για τα οποία αυτός ο τόπος και ο κόσμος του έπρεπε να νιώθουν ενοχές απέναντι μου και στους ομοίους μου. Καμία ένοχη για τις σκέψεις και τα αισθήματα μου. Εγώ θέλω απλά να ζήσω και να χαρώ και αν αυτό σημαίνει και γουήκεντ στην Κερύνεια τότε ας είναι έτσι.

Πλανηθήκαμε στους παζαρόδρομους, τελικά όλη η γη είναι ένα χωριό, πανομοιότυπο, μόνο η γλώσσα αλλάζει και κάπως οι λεπτομέρειες, καθώς περιδιαβάζαμε στα σοκάκια και στους κεντρικούς δρόμους ήρθαν σκηνές μπροστά μου απ’ τα ταξίδια μου στην Τυνησία, στο Μαρόκο, στην Αίγυπτο και στην Τουρκία χρόνια πριν, που δεν είχα τολμήσει να πω σε κανέναν ότι είχα πάει στην Τουρκία μαζί με τον Σσιάτς γιατί μάλλον θα πήγαινα από αρματολούς και κλέφτες εις το πυρ το εξώτερον.

Φτάσαμε στο Κρημ, έτσι λεγόταν το μέρος που μας έστειλε η γριά κότα και το αντικρίσαμε με έκδηλη την απογοήτευση στα πρόσωπα μας γιατί μέσα ήταν οι τρεις κι’ ο κούκος που γίνονταν αμέσως πέντε με μας τους δυο.
Απελπισμένοι μπήκαμε μέσα για να τελειώσουμε την νύχτα μας εκεί. Ήμουν ήδη στούκας από τα τέσσερα κρασιά, ο φίλος μου νηφάλιος αλλά απογοητευμένος ελλείψει πέους. Εγώ στον κόσμο μου. Δως μου κρασί να’ χω ζωή. Α ρε Σσιάτς αθάνατε!

Μέσα στην θολούρα του οίνου ανακάλυψα τον μπάρμαν, Ρας εν ονόματι (Ρασσίντ δηλαδή αλλά λόγω προοπτικής ευρωπαϊκής άρχισε να προσαρμόζεται). Γοητευτικότατος – ήταν τώρα το κρασί ήταν η πραγματικότητα, άγνωστο ήταν και άγνωστο θα μείνει. Ήταν ένας εξαιρετικά φιλικός τουρκοκύπριος του Λονδίνου που άφησε την μεγαλούπολη και ήρθε να κάνει την τύχη του στα παράνομα νόμιμα, ανοίγοντας το γκέι φρέντλυ Κρημ. Ο Ρας λοιπόν ήταν θεογκομενος, αρρενωπός και γκέι φρέντλυ. Τόσο φρέντλυ που τελειώνοντας την τρίτη μπουκάλα κρασιού τον έπιασα ανάμεσα στα σκέλια και αυτός κακάριζε. Αν ήμουν σε καμιά Σαουδική Αραβία θα είχα αποχαιρετίσει βιαιότατα τα εγκόσμια δια αποκεφαλισμού! Ο φίλος μου άρχισε να κτυπιέται γελώντας βλέποντας με σε κατάσταση έξαλλη ενώ ένας άλλος τουρκοπερσης που καθόταν στο μπαρ μας έβλεπε υποτιμητικά γιατί κατά την άποψη του δεν είχαμε δικαίωμα στην ζωή…έλληνες και γκέι!!! Ωιμέ και γιάκς!!!

Δίπλα μας για ώρα μας απολάμβανε μια παχουλή γλυκιά τουρκοκύπρια, η Ζανίν (μάλλον από το τζανούμ η κάτι παρόμοιο) κι’ αυτή από το Λονδίνο μεταναστεύσας εις Κερύνειας δια καλύτερον μέλλον. Ήταν καθηγήτρια αγγλικών στο πανεπιστήμιο Μέσης Ανατολής η κάτι τέτοιο ονομαζόταν η μαλακία στην περιοχή της Αμμοχώστου. Ενώ μέσα μου πολλά διαμαρτύρονταν για την περιγραφή της ζωής που άκουγα για τα κατεχόμενα η μέθη καταπίεζε την οργή. Με ενοχλούσε ότι δεν έβλεπαν τίποτε το κακό στην ζωή τους, ότι δεν ένιωθαν ότι ζούσαν και οικονομούσαν με την ευρύτερη έννοια σε καταπατημένα χώματα ανθρώπων που διωχτήκαν με το ζόρι απ’ τα σπίτια τους. Ήξερα ότι είχαμε δημιουργήσει κι’ εμείς τα σκατά μας αλλά παρ’ όλα αυτά ένιωθα το εθνικιστικό μου να με κυβερνά. Προσπάθησα να κρατήσω το ξερό μου κλειστό γιατί δεν ήθελα να καταλήξω σε μπουντρούμια με άπλυτους και χοντρούς (αν μου έδιναν εγγύηση ότι οι συγκρατούμενοι θα ήταν τουλάχιστον σαν τον Ρας κάτι θα ‘λεγα) από την άλλη όμως εκτός απ’ τον τουρκοπερση που ήταν τσιμπημένη μαζί του η Ζανιν (οι γυναίκες τελικά έχουν μεγάλο μαζοχισμό για μαλάκες αρσενικούς) ήταν όλοι πολύ εγκάρδιοι μαζί μας.

Όχι, δεν ήταν εγκάρδιοι, ήταν φιλόξενοι και πολύ φιλικοί. Ερωτηματικό μεγάλο νοερό! Στην πέμπτη μπουκάλα κρασί άρχισα να χορεύω κάτι εητις και μεταξύ χορού και πιοσίματος γίναμε κολλητοί με την Ζανίν, τον Ρας, τον Έρικ και κάποιες άλλες θεοχοντρες, απ’ αυτές τις φίλες της Ψυχιας (εδώ ξεκαρδίζομαι στα γέλια!!!).
Η αποκορύφωση ήταν τα κεράσματα από τον Ρας και την Ζανίν που με έστειλαν εις το μεθύσι το εξώτερον και δεν καταλάβαινα Αλλάχ.

Έγινε τέσσερις το πρωί, η μανά μου περίμενε εναγωνίως το τηλεφώνημα που της υποσχέθηκα, ο Ρας μας κέρασε τα περισσότερα ποτά και πληρώσαμε μόνο δεκαπέντε ευρώ (να’ νε καλά ο άπιστος) και ο φίλος μου με κουβαλούσε στο αυτοκίνητο όπου μόλις φτάσαμε ξέρασα τα ύστερα μου και έγειρα στον ωμό του να κοιμηθώ μέχρι που με κουβάλησε σπίτι.

Μείναμε άσεξοι κι’ απήδηχτοι και οι δυο εκείνο το βράδυ και δεν μου καιγόταν καρφί. Πέρασα μια ονειρεμένη, παραμυθένια βραδιά, γνώρισα κόσμο με τον όποιο έχω μέχρι σήμερα επαφή και απόλαυσα την κάθε στιγμή της νύχτας, θυμίζοντας με ότι τα μεγάλα βήματα στην ιστορία γίνονται μέσα από τέτοιες απλές στιγμές μια νύχτας, μιας μέρας, μιας ώρας φτάνει η ψυχή να μην είναι αμαυρωμένη από συναισθήματα άρνησης και απόρριψης. Ίσως η νύχτα στην Κερύνεια να με έμαθε η να με θύμισε ξεχασμένες αξίες, θαμμένα αισθήματα και να μου έδειξε κάποιους ορίζοντες που δεν είχα δει πριν.
Λεξεις-Κλειδια: , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

18 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τζαι που να πάεις για ολόκληρο γουήκεντ!

Δεν φταίνε ούτε οι μεν που ζουν σε περιουσίες στα βόρεια από τις οποίες κάποιοι εκδιώχθηκαν, ούτε οι δε που ζουν σε περιουσίες στα νότια από τις οποίες κάποιοι εκδιώχθηκαν. Δεν είναι δίκαιο αλλά η ζωή συνεχίζεται και προσωπικές τύψεις δεν έχει κανένας υποχρέωση να νιώσει (εκτός κι αν έβαλε ενεργά το χεράκι του για τη σημερινή κατάσταση).

Το αίσθημα του εθνικισμού μας/τους όμως φταίει και θα εξακολουθήσει να φταίει για όλα. Οι νέοι ορίζοντες που είδες (όχι αυτοί του Κουτσού, φτου φτου) είναι αυτοί που θα μας βοηθήσουν να απαλλαγούμε από αυτό που πάντα φταίει: Τον κωλοεθνικισμό που δεν βοήθησε ποτέ κανέναν να πάει μπροστά, αλλά πολύ πολύ πίσω.

rose είπε...

Greekstories
εδω πήγαινε το "αμ δεν ήξερες, δεν ρωταγες;"

ποιος σου είπε οτι θα έβρισκες αντρα στο βορρά ;;

μυθος - γκει και στρειτ μυθος..

κουίζ: ποιες οι μόνες 2 διαφορές μεταξυ Ε/κ και Τ/κ αντρα στο σεξ;

αν το βρεις θα σε παραδεχτώ

Greekstories είπε...

Αμαν ρε Ροουζ γιατι μου βαζεις δυσκολα; Αφου δεν εχω εμπειριες με αντρα του βορρα...θα με κανεις να σκασω τωρα

rose είπε...

φαντασία θελει βρε..

οι Τ/κ το μονο που εχουν διαφορετικο απο του Ε/κ είναι
34 χρονια απομονωση και μια περιτομή

ολα τα άλλα ίδια είναι

και τα ιδια τα ξερεις εσυ καλύτερα :-)

Greekstories είπε...

Χαχαχαχαχα...τρομερο...

ruth_less είπε...

Τέλος καλά όλα καλά, όπως το γράφεις greekstories.

Να λοιπόν που κάποιες νύκτες παιρνούν όμορφα - και κρατούν περισσότερο φαίνεται - από τα one night stands.

Πάντως κάποιους τύπους Ρας-like που είναι "gay friendly" και πάνε από gay bar σε gay bar δεν το χωνεύω. Είσαι αυτό που κυνηγάς. Το friendly στο τέλος τι χρειάζεται; Η Ζανίν ερωτευμένη με τον gay friendly μέσα στο gay bar, συγχίζει με εντελώς... χα χα
(μεταξύ αστείου και σοβαρού το σχόλιο μου greekstories... Όχι να το παρεξηγήσεις)

Όλο κουίζ ρίχνεις σήμερα Ρόουζ. Θέλεις να παιδεύεις τον κόσμο απόψε.
:)

Greekstories είπε...

Ρουθλες μου...εσυγχισες τα.

Ο Ρας ειναι γκει φρεντλυ αλλα οχι γκει και ιδιοκτητης του Κρημ. Η Ζανιν ειναι φιλη του Ρας πλατωνικη αλλα τσιμπιμενη με τον μαλακα τον τουρκοπερση.

Επρεπε να επινε τζ' αλλα ο Ρας και ημουν περιεργος να δω τι θα γινοταν..>(

Το γκει φρεντλυνες ειναι περισσοτερο εμπορικος σκοπος: παρα να φακκω μουγιες ουλλη νυκτα λαλει σου ο τουρκος ας το καμω γκει φρεντλυ αφου ειναι τρεντ τζ' οποιον παρει ο χαρος, ριαλλια να φκαλλω...

ruth_less είπε...

Εκατάλαβα το από πριν greekstories μου. Απλά ήθελα να πω πόσοι κρύβονται πίσω που κάποιους ορισμούς στυλ gay friendly τζιαι γεμίζουν κάθε νύκτα τα gay bar. Την άλλη μέρα άμα τους συναντήσεις κάμνουν ότι εν σε θωρούν. Δεν εννοούσα ότι ο Ρας εν έτσι, απλά πολλοί gay friendly κρύβονται πίσω από ταπέλλες (χρησιμοποίησα το όνομα σαν παράδειγμα)

Αν έπινε κι άλλο; Ίσως αν προχωρούσες πιο τολμηρά εσύ να μην χρειαζόταν άλλο ποτό. Θα προχωρούσε μαζί σου :)

Έτσι εν οι επιχειρηματίες. Ειδικά που τόσοι Ε/Κ τρέχουν να εξερευνήσουν νέους τόπους... Ετέλειωσεν η αγορά ποδά ρε greekstories; Το ίδιο πράγμα ένι όπου πάεις τελικά. Μεν νομίζεις...
Οι μόνες διαφορές εν τούτες που σου είπεν η Ρόουζ.

:)

stalamatia είπε...

Πιές πιές εσύ εζαλίστηκα εγιώ.
Ρόουζ μεν του βάζεις κόρη μου τέτοια αινίγματα.

Ανώνυμος είπε...

το μυστικο του να μη απογοητευεσαι ειναι να μη γοητευεσαι

αυτο ήθελα να του πω απο το επεισόδιο Νο 1

"αμ δεν ήξερες - δεν ρώταγες?"

πόσες φορες να τα λεμε!!!

Ανώνυμος είπε...

Ροουζ νομίζω ότι καλλύττερα να γοητεύκεσαι τζιαι ας απογοητεύκεσαι παρά αυτόν που προτείνεις. Άμαν γοητεύκεσαι υπάρχει μια πιθαότητα μιαν ημέραν να κάτσει η γοητία πας την περίπτωσην. Αν δεν γοητεύκεσαι να μην απογοητευτείς η πιθανότητα να κάτσει είναι μηδέν.

rose είπε...

Αcera
συμφωνώ και με αυτη την αποψη..
θα μου πεις πως γίνεται
γινεται και καλογίνεται
υπάρχουν πολλών ειδών σχέσεις και λόγοι να γοητευτείς ή όχι

ακόμα και να γνωρίζεις εκ των προτέρων ότι είναι χαμενο το παιχνίδι υπάρχουν στιγμες που επιλέγουμε να προχωρήσουμε..

στη συγκεκριμενη περίπτωση απλά στηριχτηκα σε εμπειρικά δεδομενα προσωπικά και άλλων

και ηθελα να "παίξω" με τον Greekstories που νομιζε ότι οι Κυπραίοι απο εκει ειναι διαφορετικόι απο τους απο 'δα

ο δαιχωρισμος δημιουργησε μυθους που αγγίζουν όλες τις εκφανσεις της ζωής μας - ακομα και την ερωτική..

και επειδη το νιωθω να έρχεται να πω και αυτο,

δεν τσουβαλιάζω ΟΛΟΥΣ τους κυπραίους

υπάρχουν και εξαιρέσεις

(λίγες αλλά καλές)

:-)

Aceras Anthropophorum είπε...

Ροουζ συμφωνούμεν ότι περίπου το ίδιον πράμαν είμαστιν εκτός που κάτι επιφανιακές ψιλολεπτομέρειες. Ίσως στην ποδά την πάνταν, τα αγροτόπαιδα που εκατεβήκαν στην πόλην εσυνηθήσαν την παραπάνω τζιαι παίζουν το λλίον παραπάνω κοσμοπολίτες, ίσως εταξιδέψαν τζιαι λλίον παραπάνω... παρόλον που μπορεί να είναι τζιαι λάθος μου.

Ξέρετε την ιστορίαν της Ελληνοκυπραίας που επαντρέφτην Τούρκον;

Άμαν τζιαι επέρασεν της το πρώτον σιόκ της οικογένειας τζιαι είδαν ότι το Τουρτζιήν ήταν ομορφόπαιδον τζιαι σπουδασμένος, αρκέψαν οι γονιοί να το χωνέφκουν. Εδεκτήκαν το μάλιστα. Ιντελλέξιουαλ οικογένεια, ήταν να το παίζουν ρατσιστές; Μόνον που η μάναν είχεν μιαν έννιαν για κάτι ψύθιρους σχετικά με την σεξουαλικήν συμπεριφοράν των Τουρτζιών.

- Κόρη μου να τον πάρεις, αλλά άμαν σου πεί να γυρίσεις που την άλλην να μεν δεχτείς. Λαλούν ότι έχει πολλούς ανώμαλους ποτζιεί που τους αρέσκουν παράξεναν πράματα.

- Εντάξει μάμμα, μεν έχεις έννιαν. Ξέρω ξέρω.

Επάντρέφτην η κορού, έζιεν ευτυχισμένη με το Τουρτζιήν, αγάπαν την αγάπαν τον. Εις τον χρόνον λαλεί της μιαν Κυριακήν πρωίν που εξύπνησεν καυλωμένος:

-Άτε αγάπη μου γύρισε τζιαι μιαν φοράν που την άλλην

- Όι λαλεί του τζιείνη. Είπεν μου η μάμμα μου να μεν δεχτώ ποττέ έτσι πράμαν.

- Καλάν, λαλεί της το Τουρτζιήν, μωρά πότε εν να κάμουμεν αγάπη μου άμαν έν δέχεσαι έτσι πράμαν;

rose είπε...

xa xa xa
καλό! καλο!

αν σκεφτεί και πως οι μισοι το ξέρουν ως οθωμανικο και οι άλλοι the greek way πως να μην μπερδευτει το πλάσμα!

stalamatia είπε...

Ασερα αύριο πρωί πρωί θα πω το ανέκδοτο στη δουλειά.Μα πολύ χαζοκυπραία ήταν αυτή.

Aceras Anthropophorum είπε...

Σταλαματιά δεν είναι μόνον που ήταν χαντή, λείπει της η επαναπροσέγγυση. Θωρείς τζαι ο γρκικστόρης άλλα ενόμιζεν τζιαι άλλα ήβρεν.

ekkremes είπε...

Καλαν γιε μου επιες ποτζι να εβρεις αντρα? Εσιει τοσους ποδα στα δικα μας...

Πολλα ωραια τουτα τα ποστ, αρεσκει μου που γραφεις τζιαι για την κατασταση ποτζι. Εν θελω να προχωρησω στο θεμα των πολιτικων αντιπαραθεσεων επειδη ειμαι πολλα shallow εγω αλλα keep them coming.

Τζιαι αμαν θελεις αντρα στην Κυπρο μινισκε στες δικες μας περιοχες. Btw, χρονολογιακα ποτε εδιαδραματιστικε το στορυ?

Greekstories είπε...

Νασαι καλα. Χρονολογικα ηταν αυτο το καλοκαιρι. Και δεν πηγα στ αληθεια να βρω αντρα, ηταν ναι μεν στο μυαλο η σκεψη αλλα πιο μεγαλη ηταν η περιεργεια για τα απο κει. Στα πολιτικα θελω να ειμαι επιφανειακος γιατι δεν μπορω να αλλαξω τιποτε...