Αναγνώστες

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2007

Ομοφυλόφιλος και Γκέι: Ετυμολογία και Διαφωτισμός

Είμαι ομοφυλόφιλος. Δεν είμαι γκέι (στα ελληνικά δεν υπάρχει ακόμα ο ετυμολογικός διαχωρισμός μεταξύ αυτών των λέξεων, ο ορισμός γκέι συνήθως δίνεται σαν: επίθ. (για χρώματα, διακοσμήσεις κτλ.) χαρωπός, εύθυμο(ς) # ουσ. (για πρόσωπα:) ομοφυλόφιλο άτομο: both he and his sister are gays τόσο αυτός όσο και η αδελφή του είναι ομοφυλόφιλοι). Υπάρχει μια μεγάλη διαφορά σ’αυτους τους ορισμούς.

Έχω σεξουαλικές σχέσεις αποκλειστικά με άντρες. Αυτό σημαίνει ότι είμαι ομοφυλόφιλος. Και σημαίνει μονό αυτό. Αυτό το γεγονός εξ’ορισμου δεν έχει συνέπειες στην πολιτική μου ιδεολογία, στις πολιτικές μου πεποιθήσεις και δραστηριότητες ούτε και στις προτιμήσεις μου στους τομείς της μουσικής, μόδας και λογοτεχνίας. Καμία απολύτως. Το γεγονός ότι έχω σεξουαλικές σχέσεις με άντρες δεν λέει τίποτα για μένα εκτός του ότι έχω σεξουαλικές σχέσεις με άντρες. Η σεξουαλική προτίμηση αναφέρεται στο σεξ. Μόνο. Τελεία.


Ο τρόπος ζωής μου είναι ανώτερος απ’τον δικό σου

Πολλοί ομοφυλόφιλοι θεωρούν τον εαυτό τους ότι είναι γκέι (εύθυμοι). Ο ορισμός γκέι δεν εννοεί την σεξουαλική προτίμηση. Είναι ένας ορισμός ενός τρόπου ζωής και μια συλλογή πολιτιστικών, κοινωνικών και πολιτικών αξίων οι οποίες είναι κοινές σε κάποιους ομοφυλόφιλους και αναμφίβολα σε κάποιους μη ομοφυλόφιλους και που δεν είναι έμφυτες στην σεξουαλική φύση η προτίμηση. Το γεγονός ότι έχω σεξουαλικές σχέσεις με άτομα του ίδιου φύλου δεν υπονοεί ότι είμαι προδιατιθέμενος σε ένα συγκεκριμένο σύνολο μη σεξουαλικών συμπεριφορών.

Υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι αυτή η τελευταία δήλωση εισηγείται ότι όλοι οι ομοφυλόφιλοι είναι μονοδιάστατες σεξουαλικές υπάρξεις. Η αλήθεια είναι ακριβώς το αντίθετο. Η σεξουαλική μου κατεύθυνση η προτίμηση αποτελεί μονό ένα μέρος της πολυδιάστατης ζωής μου και δεν με περιορίζει σε συγκεκριμένους τρόπους ζωής η γούστα μουσικής, τηλεοπτικών εκπομπών η μόδας περισσότερο όπως αν ήμουν ένα σαρκοβόρο και μου άρεσαν οι ταυρομαχίες η ήμουν ένας μαύρος που λάτρευε το καρπούζι για παράδειγμα. Όπως είναι αυτονόητο δεν υπάρχει οπωσδήποτε μια ευθεία σύνδεση μεταξύ σεξουαλικής κατεύθυνσης και πολυδιάστατων γούστων.

Σε αντίθεση μονοδιάστατα είναι ακριβώς αυτά τα άτομα που επιτρέπουν την σεξουαλική τους προτίμηση να υπαγορεύει τις καθημερινές, μη σεξουαλικές διαστάσεις της ζωής τους. Άτομα που διαβάζουν μόνο γκέι λογοτεχνία, που βλέπουν μόνο γκέι ταινίες και ακούν μόνο σε γκέι μουσική. Το ίδιο βεβαία ισχύει και για το άτομα μιας εναλλακτικής σεξουαλικής κατεύθυνσης. Τέτοια μονοδιάστατα άτομα δεν έχουν γοητεία και έλξη. Σαν κάποιος που εκτιμά την ατομικότητα και την ικανότητα της ανεξάρτητης σκέψης βρίσκω απωθητική την κουλτούρα των θυμάτων της μόδας που αφήνονται να τροφοδοτηθούν από μια συγκεκριμένη ιδιωματική γλώσσα και εμπορικότητα.

Παρ’όλα ταύτα είναι γεγονός ότι υπάρχει μια γκέι κοινότητα και εκτιμώ αυτή την ύπαρξη και την θεωρώ πολύ σημαντική. Το ερώτημα που θέτω όμως είναι κατά πόσο η πλειοψηφεί των μελών της διάλεξαν εκούσια η συνειδητά να είναι μελή.

Η πολιτική άποψη

Η σεξουαλική κατεύθυνση είναι ηθικά, κοινωνικά και πολιτικά ένας ουδέτερος παράγοντας. Το απλό γεγονός ότι προτιμώ να έχω ένα πέος στο στόμα δεν με κάνει έμφυτα η αυτόματα ανώτερο σε σύγκριση με το υπόλοιπο σύνολο αλλά ούτε και κατώτερο. Δεν μου προσδίδει ένα συγκεκριμένο σύνολο αξίων κοινών σε όλους τους ομοφυλόφιλους. Μπορεί να διαμορφώνει κάποιες απόψεις που σχηματίζω σε θέματα πολίτικης φύσεως που σχετίζονται με την σεξουαλική μου κατεύθυνση αλλά ούτε κι’αυτό ακόμα δεν είναι δεδομένο.

Το γεγονός ότι έχω ένα πέος στο στόμα δεν σημαίνει αυτονόητα ότι υποστηρίζω τον οποιονδήποτε ασαφή σκοπό της αριστεράς (αναφέρομαι στην αριστερά της πρώην δυτικής Ευρώπης και Αμερικής κι’όχι στην κατά πολύ πιο συντηρητική αριστερά της χωράς μου) αλλά ούτε κι’αν προτιμούσα το γυναικείο φύλο θα με όριζε σαν μέλος της φανατικής δεξιάς. Αυτή η εικασία με εξάπτει γιατί είναι απλά προσβλητική. Οι ομοφυλόφιλοι δεν έχουν κοινό τρόπο σκέψεως επειδή ακριβώς είναι ομοφυλόφιλοι. Τι σχέση έχει η πυρηνική ενεργεία, η φυσική καταστροφή, η απαγόρευση του κυνηγίου και η ανεργία με την σεξουαλική προτίμηση; Καμία. Έχω βεβαία τις απόψεις μου πάνω σε αυτά και αλλά θέματα οι οποίες περιορίζονται όμως στον εγκέφαλο μου κι’όχι στον τρόπο εξόδου του σπέρματος μου.

Το σύνδρομο της γκέι δικαιοδοτησης

Αναφέρεται στην λαθεμένη υπόθεση ότι πρέπει να κάνω τις εμπορικές μου συναλλαγές μέσα στα πλαίσια της ¨κοινότητας¨. Είναι ένα καθαρά απλό marketing βασισμένο πάνω στην θεωρία της ενοχής, ένα είδος αγοραίας πορνείας με το ύφος της φιλανθρωπικής προσφοράς και δεν έχει καμία σχέση με έναν ευφυή τρόπο διοίκησης επιχειρήσεως. Η συνεισφορά μου στο εμπόριο πρέπει να κερδηθεί. Κάνω τις εμπορικές μου συναλλαγές με προϊόντα που καλύπτουν τις ανάγκες μου και προφέρουν την καλύτερη άξια και ποιότητα για τα λεφτά μου. Που βασικά εννοώ ότι δεν χρωστώ σε κανέναν τα λεφτά μου επειδή έχουμε τις ίδιες σεξουαλικές προτιμήσεις. Άρα δεν είμαι δεδομένος για καμία επιχείρηση και για κανένα προϊόν επειδή τυχαίνει να έχουμε κάποια κοινά.

Ένα παράδειγμα: Όταν είναι να βγω για ένα ποτό το κάνω συνήθως σε μη γκέι μπαρ. Η ποικιλία των προσφερόμενων προϊόντων είναι μεγαλύτερη και συνήθως πιο φτηνή και μπορώ έτσι να συναντήσω και να συζητήσω με φίλους χωρίς να είμαι υποχρεωμένος να ακούω μονό την μουσική που αρέσει σε όλους τους γκέι αλλά κάποιοι ομοφυλόφιλοι αντιπαθούν. Από την άλλη τα μπαρ της ¨κοινότητας¨ είναι βασικά για όλα τα υπόλοιπα άχρηστα εκτός από έναν σκοπό: να βγάλω κάποιον για το βραδύ, και συνήθως ούτε κι’αυτό συμβαίνει. Παρ’όλα ταύτα τα γκέι μπαρ είναι η καλύτερη επιλογή όταν πρόκειται για σεξ και γι’αυτό συνεχίζω να πηγαίνω. Είναι απλό δηλαδή: ανάλογα με τις ανάγκες μου παίρνω τις ανάλογες αποφάσεις.

Η προστατευτική ομοφυλοφιλική ασπίδα της αυτοδικίας

Κοινωνικά και πολιτιστικά όλα είναι θέμα προσωπικής επιλογής και ευθύνης. Και η ομοφυλοφιλία δεν απελευθερώνει κανέναν απ’την προσωπική ευθύνη των επιλογών του και ούτε είναι δικαιολογία για εργασία κατώτερης ποιότητας ούτε και για την εγκατάλειψη κριτικών τρόπων σκέψεως. Με λίγα λόγια: Και οι ομοφυλόφιλοι όπως και οποιοσδήποτε άλλος δημιουργούν κακής ποιότητας συγγραφικά έργα και δημοσιεύσεις, κάνουν ληστείες, δολοφονίες, βλακείες και αλλά σοβαρά εγκλήματα στον ίδιο βαθμό όπως οποιοσδήποτε άλλος και πρέπει με το ιδία μέτρα και σταθμά να τιμωρούνται και να καταδικάζονται. Γιατί δηλαδή να έχουμε διαφορετικούς τρόπους χειρισμού έναντι των ομοφυλόφιλων; Κάτι βεβαία που δεν σημαίνει αυτόματα γαμήστε τους γιατί είναι ομοφυλόφιλοι.

Έλξη, αρρενωπότητα, ¨κοινοτητα¨ και η ανάγκη της αιτιολογίας

Δυστυχώς πολλοί που ίσως να συμφωνούν με τις απόψεις μου να έχουν την λανθασμένη εντύπωση ότι βρίσκομαι στην συχνότητα της επιθετικής αρρενωπότητας. Αν και συμφωνώ απόλυτα με την άποψη ότι η σεξουαλική προτίμηση και η ταυτότητα φύλου δεν ταυτίζονται έμφυτα, το θέμα της αρρενωπότητας είναι καθαρά υποκειμενικό και σε τελευταία ανάλυση ένας πολύ θολός ορισμός. Όπως οι λέξεις ¨ελξη¨ και ¨δυσαρέσκεια¨, ο ορισμός της αρρενωπότητας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από εκείνον που δίνει τον ορισμό. Ο δικός μου ορισμός μπορεί να υπονοεί αθλητική φύση η άλλα ενδιαφέροντα και ο ορισμός κάποιου αλλού να συγκεντρώνεται στην επιθετικότητα, τρόπο συμπεριφοράς, ντυσίματος, ομιλίας η ακόμα και επαγγέλματος.

Αυτοί που έχουν ψύχωση με την ¨αρρενωπότητα¨ είναι κατά την άποψη μου το ίδιο μονοδιάστατοι με αυτούς που ορίζουν τα πάντα συμφωνά με την σεξουαλική τους προτίμηση. Για παράδειγμα όλη η αντίληψη της ¨κοινότητας των αρκούδων¨ ή της ¨κοινότητας του δέρματος¨(bear community or leather community) – αυτές οι δυο ομάδες αφορούν άτομα που είναι αφενός κάπως παχύσαρκα με έντονη τριχοφυΐα και γκετοποιουνται κάνοντας αποκλειστική κοινωνικοποίηση μονό με άτομα του ίδιου γούστου και στυλ όπως και άτομα που έχουν έντονο τον φετιχισμό με τα δερμάτινα ρούχα. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι είναι απολύτως αποδεκτό να είναι κάποιος πολυγαμικός ή μονογαμικός αλλά αν χρειάζεται μια ¨κοινότητα¨ για να κάνει μια τέτοια συμπεριφορά αποδεκτή αυτό υπονοεί ότι δεν είναι άνετος με την σεξουαλικότητα του.

Το σεξ είναι καλό σαν αυτό που ορίζει η λέξη: σεξ. Δεν χρειάζεται αιτιολογία με την μορφή κοινωνικών γεγονότων, επισήμων δείπνων και φιλανθρωπικών δραστηριοτήτων στα πλαίσια μιας ¨κοινότητας¨. Αν θέλει κάποιος να είναι περιτριγυρισμένος με άτομα των ίδιων ενδιαφερόντων είναι αποδεκτό, αλλά δεν υπάρχει περαιτέρω λόγος να παραπλανεί κάποιος τον εαυτό του για το ποιος είναι ο συγκεκριμένος σκοπός τέτοιων κοινοτήτων.

Το σεξ δεν είναι πολιτική. Όσο και προσπαθήσω το πέος μου δεν πρόκειται να αναγνωρίσει την ηθική και δεοντολογική προτίμηση η καλύτερα πολιτική προσταγή ότι πρέπει να ελκύομαι απ’όλα τα ειδή κορμιού, εθνικότητας και ηλικίας. Δεν αναγνωρίζει επίσης ότι πρέπει να μου αρέσει μόνο η ¨σωστή πορνογραφία¨.

Σε τελευταία ανάλυση η διατήρηση της ατομικότητας είναι πολύ πιο σημαντική από την δημιουργία κοινοτήτων.

Ο αγώνας δεν τελείωσε…

Η άνιση μεταχείριση ατόμων με εναλλακτική σεξουαλικότητα είναι ακόμα πολύ έντονη και πολύ διάχυτη. Οι επιθέσεις δεν έρχονται μόνο από την πλευρά της δεξιάς θρησκόληπτης πτέρυγας αλλά και από τους ιδίους τους ομοφυλόφιλους που ισχυρίζονται ότι συγκεκριμένες σχέσεις (τρόπος ζωής; μόδα; πολιτική;) είναι αποδεκτές ενώ άλλες όχι. Έχουμε τις δίκες μας αυταρχικές πτέρυγες, το φάσμα των όποιων περιλαμβάνει αυτούς που θεωρούν τις εναλλακτικές λύσεις ντροπή για την κοινότητα μέχρι και αυτούς που θεωρούν την επιλογή πιο παραδοσιακών δυνατοτήτων είναι σαν μεσοαστική αφομοίωση.

Τέτοιοι εχθροί πρέπει να καταπολεμουνται τόσο συλλογικά όσο και ατομικά. Είναι αναφαίρετο ατομικό δικαίωμα να μπορούμε να κάνουμε ελευθέρα τις δίκες μας επιλογές και έχουμε την ευθύνη του αποτελέσματος τέτοιων επιλογών. Το να αγωνιστώ για το δικαίωμα κάποιου αλλού να μου υπαγορεύει τι πρέπει να κάνω είναι τουλάχιστον βλακεία και αυτοκαταστροφικό.

Είναι τελικά θέμα σημασιολογικό;

Και ναι και όχι. Όλα τα παλιά δεν είναι αντίκες αλλά όλες οι αντίκες είναι παλιές. Με την ιδία έννοια όλοι οι γκέι μπορεί να είναι ομοφυλόφιλοι αλλά όχι όλοι οι ομοφυλόφιλοι είναι γκέι. Όταν πρέπει να μιλήσω για μένα δεν αναφέρω την σεξουαλική μου προτίμηση σαν ένα απ’τα πρώτα θέματα. Δεν είναι κάτι που κρύβω, αλλά δεν είναι αυτή που με καθορίζει σαν άτομο, όπως ούτε οι διατροφικές μου συνήθειες λένε κάτι για την προσωπικότητα μου.


Λεξεις-Κλειδια: , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Δεν υπάρχουν σχόλια: